Auteur: Jeanne (sjannesblog.com) (deelneemster) (16-02-2024 t/m 25-02-2024)
Reis: Wandelreis Spanje: Camino Natural Hoya de Huesca; groepsreis, 10 dagen

vorige

3 maart 2024 (sjannesblog-datum)

volgende

Van Arguis naar Nocito

Vanuit Arguis bereikten we al snel de eerste Ermita oftewel kluizenaarswoning van deze dag, de Hermitage van Soldevilla.

Het terrein erheen is nogal industrieel, met ononderbroken stijgingen en dalingen in dit ruige mergel-landschap.
Een uitkijkpunt op een stuwmeer in de verte.

Het traject volgt zelfs even de snelweg,

maar dan passeren we een tunnel en klimmen uiteindelijk uit de vallei naar boven


We rusten uit bij de ruïne van een eeuwenoude herberg of berghut, de Meso Nuovo. Hij ligt strategisch op de doorgang tussen twee berg collen. Het was een belangrijke doorgang voor mensen en goederen naar de Ebro-vallei. Ooit was het ook de rustplaats voor herders, die hun schapen naar andere weidegrond brachten. We zullen niet de enigen zijn geweest, waarvoor deze plek weldadig aanvoelde op doorreis.
Door een ruig stenig gebied van mergelkalksteenlagen ploeterden we verder.
Wat een schitterende natuur zien we hier!

Hoog en ver weg gelegen is La Pardina Ascaso, weer een kluizenaarswoning, gebouwd in typische Alto Aragonese bergconstructie.
We komen in het gebied van de verlaten bergdorpjes. Door de veranderende economie leverde de traditionele bergeconomie (schapen, wol en zelfvoorzienende landbouw) steeds minder op en raakte het land ontvolkt.
Na de zoveelste klim komt de onvermijdelijke afdaling naar rivier de Flumen. Een schitterend schouwspel, zoals die rivier door dat dal stroomt.
Lusera is het laatste verlaten dorp, dat we passeren. Het lag er idyllisch bij. Ik zou hopen, dat mensen iets gaan zien in deze schitterende plek en de oude huizen op gaan kopen om ze te gaan opknappen voor bewoning in de zomer.

Het grootste gedeelte van de groep wordt hier opgepikt door onze bus. Een drietal, waaronder ikzelf, gaat er nog acht km achteraan lopen, want ons einddoel zou Nocito moeten zijn en daar waren we nog niet.

Na zes km met zicht op de hoogste berg van de omgeving, de Tozal de Guara, houden we het ook voor gezien en laten we ons oppikken. Het was een prachtige route door de valleien van Belsué en Nocito. (20 km)

vorige

volgende