Ringslang eet kikker

Ringslang eet kikker
Vandaag met Ela wezen wieden in de moestuin op de boerderij in Wólka Karwowska. Met Ela is het altijd gezellig, ze kletst je de oren van het hoofd, heeft interesse in de natuur, en houdt wel van een pilsje of ….
Plotseling begon het fris groene graan, zo’n 30cm hoog, in de strook naast ons, heftig te bewegen. Het was duidelijk dat zich daar het één of ander voortbewoog. Aan de heftige bewegingen van het graan leek het niet om een muisje te gaan. Maar wat dan? We hadden geluk dat het in onze richting kwam.
Plotseling sprong er een stevige kikker uit het groen ons gewiedde veldje op. Oh, was dat alles, was de eerste wat ik zei. Ik had het nog niet gezegd of een flinke ringslang kwam de kikker na, en had deze binnen de kortste keren te pakken.
Het was indrukwekkend om te zien hoe hij, of zij, de kikker eerst stevig in de kaken hield om deze daarna handig te draaien en vervolgens met de kop eerst, naar binnen te werken.
De ringslang trok zich niets van ons aan, probeerde niet met de prooi de beschutting van het graanveld te zoeken, maar bleef gewoon op de plek waar hij de kikker gevangen had, misschien een meter van onze voeten.
Na het gruwelijke doch interessante tafereeltje een tijdje gade geslagen te hebben kwam het in me op om naar binnen te rennen (al snel 100m) om mijn camera te zoeken. Gelukkig was hij er nog toen ik terugkwam.
Zonder problemen kon ik er heel dichtbij komen, gevaar was er niet, hij had toch zijn bek vol. Bovendien is een ringslang niet giftig. Onvoorstelbaar hoe zo’n kikker in zo’n klein bekkie past.
Eigenlijk is het helemaal niet zo’n klein bekkie. Het scharnierpunt van de kaken van een slang liggen namelijk heel ver naar achteren. Daardoor kan de bek heel ver worden opengesperd. Bovendien zijn de boven en onderkaak niet met elkaar vergroeid, maar met pezen verbonden, waardoor ze ook nog wat verder uit elkaar kunnen. Daardoor kan een slang een prooi naar binnen werken die groter is dan zijn eigen diameter. Hij slikt zijn prooi heel door, waarbij hij veel slijm produceert waardoor die makkelijker naar binnen glijdt. Toen de kikker eenmaal helemaal naar binnen was gewerkt, gaf een flinke uitstulping aan waar het beestje inmiddels in het slanglijf was aangeland. Daarna vond onze ringslang het welletjes, gaf ons een knipoog en verdween, nu een stuk stiller, terug het graanveld in.