Auteur: Henk de Lange (Reisleider) (25-9-2021 t/m 30-09-2021)
Reis: Vogelreis Zweden: Falsterbo, vogeltrek; groepsreis, 6 dagen

Alle foto’s zijn van Henk de Lange tenzij anders vermeld!

Zaterdag 25 september
Het is dan eindelijk zo ver, de jaarlijks favoriete terugkerende reis naar Falsterbo in Zweden staat weer op het programma. Deze keer ben ik gevraagd de reis te gaan begeleiden en daar kon ik geen nee tegen zeggen. Het is een fantastische plek om de vogeltrek te bekijken en is voor mij de vierde keer dat ik er heen ga. Nu niet als deelnemer maar voor het eerst als reisleider, waarvoor ik in 2020 was begonnen met omscholing toen de corona uit brak. Gelukkig heb ik het allemaal goed afgerond en dit is dan ook de eerste reis die ik voor Agro Natura mag begeleiden. Wat er ook nog bij komt deze keer is dat voor bijna iedereen dit weer de eerste reis weer is sinds 1,5 a 2 jaar. We hebben er dan ook allemaal enorm veel zin in!

Zaterdagochtend 10 uur tref ik de zes deelnemers bij het hoofdstation van Groningen, samen met de kok-chauffeur vertrekken wij met een minibus naar Falsterbo. Een kleine 700 km en zo’n 9 uur rijden. We pauzeren twee keer, de eerste stop is tussen Bremen en Hamburg en de tweede op de boot tussen Puttgarden(DE) en Rødby(DK).

We moeten ons in Nederland en Duitsland nog wel aan de mondkapjesplicht houden, maar in Denemarken en Zweden zijn we er van verlost. We zitten met de groep in een “bubbel”.

Terwijl we voor de boot staan te wachten komen er vanuit de verte een paar roofvogels aanvliegen, als ze steeds dichterbij komen zien we dat het een mini belletje is van 2 Wespendieven 1 Buizerd en 1 Sperwer. Ze vliegen recht over ons heen en draaien een extra rondje recht boven ons, zo mooi al om te zien. Het verrassingseffect is groot waardoor niemand zijn fotocamera bij de hand heeft, geen mooie foto helaas.

Het is al een mooi klein begin van wat er mogelijk te wachten staat! Als we later op de boot hebben plaatsgenomen zien we halverwege de vaart verderop de zee onze eerste Zeearend de oversteek maken in omgekeerde volgorde, dus van Rødby naar Puttgarden. Af en toe vliegen er ook mooie groepjes Eidereenden langs. Vanaf Rødby rijden we in een keer door naar ons onderkomen “Hostel: Lotsvillans Vandrarhem” in Falsterbo en komen daar iets voor zeven uur aan. De eigenaresse Eva staat ons op te wachten en we krijgen een warm welkom.

Inmiddels heeft ook het echtpaar zich gemeld die met hun kampeerbusje al wat rondgereden heeft in Zweden. Iedereen maakt kennis met elkaar, zodat we de komende dagen met in totaal 10 personen op stap gaan. 8 in de minibus en het echtpaar met hun eigen busje die ons volgen. Ik heb de routes ook met het echtpaar gedeeld voor het geval dat we elkaar toch ergens kwijt mochten raken.

Nadat we de bagage allemaal uit onze bus hebben gehaald en op onze kamers hebben gelegd lopen we nog even buiten rond het verblijf terwijl het al schemerig aan het worden is. Enkele deelnemers horen al Kraanvogels in de verte. Wat prachtig is het dan als er een mooie groep(ca.70) komt aanvliegen langs de rand van het land richting de punt bij Nabben. Ze steken echter niet over richting Denemarken maar draaien weer richting land en landen daar ergens in de verte. We zijn benieuwd of we ze morgenochtend zien wegvliegen als we naar de punt gaan.

zondag 26 september
Gisteravond hebben we afgesproken dat we vanochtend met zonsopkomst rond 6:47 uur bij de punt willen zijn. Met een licht opgewonden stemming rijden we naar de punt. Lopend vanaf de parkeerplaats begint het spektakel eigenlijk al. Overal om ons heen zie je kleine zangertjes vliegen en daartussendoor scheren de vele Sperwers. We vallen met de neus in de boter, de vogeltrek is goed zichtbaar vandaag en dat is fijn. De zangertjes zijn vooral Vinken, Keepen, Sijsjes, Kneutjes en Pimpelmezen. Door al die drukte duurt het wel even voordat we uiteindelijk bij de punt belanden aan het einde van de golfbaan. Daar staan inmiddels al tientallen mensen te kijken en te tellen en er komen er nog steeds meer bij.

Het is druk vandaag, ik schat wel tegen de honderd mensen op het hoogtepunt, waaronder redelijk veel Nederlanders zo te horen. De wind is wel een belangrijke speler in dit gebeuren, de kleine vogels hebben het liefst wat wind tegen dus zuid tot zuidwest is het beste. Er vliegt nog genoeg wat weg wil trekken ondanks dat het gisteren ook een hele goede trekdag was. De dagen daarvoor was het weer niet zo best dus dan lopen de aantallen op totdat de omstandigheden beter worden zoals vandaag en gisteren en gaan ze alsnog. Het totaal van vandaag wat de tellers genoteerd hebben loopt in de tienduizenden, helaas trekken er niet veel grote roofvogels over.
Aan het eind bij de punt kun je ook mooi over het achterliggende natuurgebied kijken met veel plasjes, rietkragen en slikplaatjes. Achterin zien we o.a. 2 Zeearenden en een enkele Bruine Kiekendief rondvliegen. Verder zitten er Kluten, Zilverplevieren, Zwarte Ruiters, Rosse Grutto’s, Brilduikers, 1 Pijlstaart, Groenpootruiters en Bonte Strandlopers.
Wat ook wel apart is op het moment dat er een groepje steltlopers vlak langs de telpost vliegt richting de slikplaatjes waar wij naar kijken wordt er een “soort” vogel hardop geroepen. En werkelijk waar alle mensen zie je de vogels volgen met de verrekijkers en telescopen. Nog geen idee wat het is? Wat was het nu voor iets bijzonders. Nou het zijn dus IJslandse Grutto’s horen we, vanwege de datumgrenzen van aanwezigheid gaat het om deze ondersoort. Op kleur zijn ze nu niet meer herkenbaar voor de gemiddelde vogelaar. Het was echt grappig om te zien dat er een siddering door de vogelkijkers ging bij de doorkomst van de IJslandse Grutto’s. Ook leuk zijn daarna drie roepende Boomleeuweriken die recht over ons heen komen. Enkelen van ons die als eersten op de punt waren vanmorgen hebben ook nog 1 Roodkeelduiker over zee zien trekken en een Klapekster over zien vliegen. In het plasje recht voor ons hebben sommigen nog 6 Grote Gele Kwikstaarten even op de houten paaltjes zien zitten in het plasje. Slechts 1 enkele Rode Wouw waagt toch de oversteek.
Verschillende groepen Brandganzen zijn ook onderweg. Ook de Houtduiven en in mindere mate de Holenduiven gaan ervoor en je ziet mooie groepen de oversteek maken, soms groepjes van meer dan honderd exemplaren.

Terug naar de auto lopen we nog even langs de vuurtoren, hier hangen voornamelijk Goudhaantjes in de netten van de ringers, 1 Vuurgoudhaantje wordt er nog door ons gezien in de bomen evenals een Grote Bonte Specht.

Rond half elf vertrekken we geheel onder de indruk naar de hei bij de camping om te kijken of de roofvogeltrek ook op gang komt. Onderweg zien we al de eerste Rode Wouwen boven het dorp cirkelen. We sluiten ons aan bij de mensen die al op de hei zitten, een tiental dit keer. Wel jammer is nu dat de zon al het laatste half uur langzaam maar zeker onttrokken wordt door de wolken en het dus bewolkter wordt. Desondanks komen er nog wel een aantal Rode Wouwen langs, nog een Wespendief en een paar Buizerds, Torenvalken en Sperwers.

Ook een Zeearend komt mooi over de hei aangevlogen en alle grotere roofvogels trekken links van de hei het dorp over, door de zuidooster wind die richting op gedreven. Ze blijven bijna allemaal hangen en trekken niet door naar Denemarken kunnen we later(avond) zien bij de telling op de punt. De Rode Wouwen zie je ook telkens terugkomen over de bosrand. Helemaal aan de achterkant van de hei boven de bomen zien we nog een paar keer leuke Groepen Kraanvogels overtrekken. Ze zijn wel ver weg, maar desondanks kun je ze soms toch wel horen, en dat blijft toch een prachtig geluid. Ook af en toe trekken nog groepen Brandganzen voorbij over de hei, dat was vanmorgen ook zo bij de punt. Nu we bijna weggaan komt er alsnog een groepje Kraanvogels recht over ons heen.
Om één uur besluiten we om het middagprogramma te gaan uitvoeren. Een mooie rit door het binnenland van Zuid-Zweden in de provincie “Skåne län”. Een rit van zo’n 100 km over mooie weggetjes en langs een paar leuke interessante gebiedjes om te bezoeken.

Het prachtige glooiende landschap met veel kleinere bosjes vaak rond boerderijen doet het goed bij de Rode Wouwen, vele tientallen zien we er deze middag soms van echt dichtbij, schitterende vogels blijven het iedere keer weer!
Als eerste stoppen we bij een mooi plas-dras gebied: Grönalund 36 km rijden. Er zitten o.a. de nodige Kieviten, Watersnippen, Slobeenden, Wintertalingen, Krakeenden en Meerkoeten en 1 Grote Zilverreiger. In de boom zit een wat klein uitgevallen Buizerd. Het is een mooie plas waar zo maar eens iets leuks kan zitten. Er staan hier ook wel een aantal Zweedse vogelaars te kijken.

We rijden 1,5 km verder en lopen daar langs de bosrand naar een kijktoren. Hier zien we de Grote Bonte Specht, Roodborst, Goudvink en Winterkoning. Vanaf de toren is een leuk belletje Rode Wouwen te zien van wel 7 vogels.
Weer 3 km doorrijden komen we bij het meer van Havgårdssjön. Het is wat lastig parkeren hier, wij stappen uit en de chauffeur rijdt een stukje door en wacht ons daar op. We lopen door een weiland met wat zwarte koeien en een stier, maar ze blijven gelukkig 😊 kalm. Op het meer is dit keer niet zo gek veel te zien op wat Tafeleenden en zeker 15 Futen na. In de lucht weer een aantal Rode Wouwen. Als we weer teruglopen door het weiland komt er nog een Blauwe Kiekendief(vrouw) overvliegen.
Als bijna iedereen in de bus gestapt is missen we nog een deelnemer, we denken dat die even bij het kampeerbusje is ingestapt die al wat verderop staat, we rijden erheen, maar het blijkt niet het geval. Toch maar even een paar honderd meter terug rijden en daar komt ze toch aanlopen gelukkig, ze bleek even tussen de bomen gezeten te hebben aan de kant van de weg naast een mooie paddenstoel, vandaar dat we haar niet meer zagen voor we doorreden naar het andere busje. Maar we gaan natuurlijk nooit verder zonder dat iedereen aan boord is!

Weer onderweg springt ons 300 meter verder haast een euforische Zweed voor het busje druk met de armen bewegen dat ze iets bijzonders zien. Als reisleider stap ik maar even uit en kijk waar ze nu naar kijken, ook iedereen in de bus kijkt de richting op waar ze naar wijzen, er zou ver weg een Zeearend rondcirkelen, helaas we zien hem niet en ze zijn hem zelf ook even kwijt. Na een paar minuten bedank ik hun voor het melden en als ik net weer zit en we willen wegrijden zwaait die weer fanatiek, we kijken nog even vanuit de bus en bedanken hem door het open raam maar rijden toch maar verder, een Zeearend hebben we niet gezien dit keer.

Zo’n 10 km verder willen we nog langs het meer Näsbyholmssjön, echter de weg is afgesloten wegens onderhoud waardoor we dit meer helaas moeten laten schieten. Bij de al deze bezochte plekken heb je trouwens ook kans op een Zeearend of een Steenarend, die hier regelmatig gemeld wordt.

We rijden nu terug richting Trelleborg, zo’n 37 km waar we nog een plek bezoeken om even aan de kunst te kijken of er nog wat zeevogels te zien zijn. Bij Stavstensudde lopen we over de golfbaan naar de zee toe. Op het water naast de Aalscholvers veel Kuifeenden, Toppereenden en Brilduikers en honderden Meerkoeten op zee. Op de golfbaan hipt nog een enkele Witte Kwikstaart.

We vervolgen de weg langs de kust totdat we weer terug zijn bij ons Hostel. Het was een mooie rondrit, waarbij door enkele deelnemers ook de mooie Zweedse kerkjes in de kleine dorpjes zeer gewaardeerd worden. Thuis gekomen genieten we van de heerlijke maaltijd die de kok voor ons gemaakt heeft en vullen na de maaltijd als laatste nog even de daglijst in. 88 soorten maar liefst vandaag.

maandag 27 september
Vandaag waait de wind iets minder gunstig, zuidoosten wind, er vliegt nog wel het een en ander rond als we van de parkeerplaats naar de vuurtoren lopen, maar zeker een heel stuk minder dan gisteren. Zal de grote hoeveelheid vogels de laatste twee dagen geleden de benen al hebben genomen? Vlak voor de vuurtoren vliegt een Veldleeuwerik over.

Bij de vuurtoren volgen we de verrichtingen van de ringers die daar meerdere vogels uit de netten halen om die te gaan ringen. Op meerdere plaatsen rondom de vuurtoren staan lange netten tussen de bosjes waar je van alles aan kleine vogeltjes in ziet hangen. De soort die er het meeste in hangt zijn de Goudhaantjes. Vrijwilligers lopen om het half uur langs al de netten. Op de zondagen kun je overigens ook meekijken met het ringen dan is de vuurtoren ook open voor bezoek en geven ze informatie over her ringwerk en als ze iets bijzonders vangen laten ze dat ook zien. Zo hadden ze toevallig gisteren een Bladkoning gevangen en lieten ze die zien, voor wie op dat moment aanwezig was.
Naast de soorten die we gisteren al gezien hebben ziet een van de deelnemers achterop de plas als eerste een stuk of zeven Middelste Zaagbekken zitten. Een paar Scholeksters staan op het slik samen met een aantal Zilverplevieren. Verder achterin wederom 1 Zeearend, en er liggen daar nu een tiental Zeehonden op de platen. Een van de deelnemers laat mij een foto zien van een Grauwe Kiekendief die hij gemaakt heeft. We lopen terug langs een pad achter de golfbaan langs. Langs de plasjes en de zee wat uiteindelijk aan de achterkant van de parkeerplaats van de golfbaan uit komt, daar staat onze bus ook. Leuk pad waar we nog een paar Rietgorzen zien wegschieten in de rietkragen.
Omdat er verder niet veel vliegt, ook qua Roofvogels niet, besluiten we om de hei over te slaan. Als we er langs rijden vliegt inderdaad ook weinig tot niets, ook zitten er maar 2 mensen te kijken.

We gaan een lange route rijden van ca. 170 km, waarbij we bij tijdgebrek een laatste kijkplaats kunnen overslaan. Deze route gaat o.a. langs Arriesjön, Vombsjön, Krankesjön en Hardeberga(de bekende plek van de Oehoe).

De 1e stop is 25 km rijden naar Arriesjön, hier zien we de eerste Raaf en wederom Rode Wouwen en wat verschillende eendjes op de plas. Puttertjes zitten op de uitgebloeide distels naast het kijkplateau. 30 km verder op de route zien we onderweg nog een paar grote groepen Damherten langs de bosranden staan, die soort zien we niet iedere dag, dus is erg leuk om te zien!

We rijden daarna door naar de volgende plek zo’n 48 km verder. Eerst stoppen we bij twee kijktorens die uitzicht bieden over de vlakte van Vombs Ängar, die worden beheerd als vochtige graslanden. Je zit hier in een militair gebied, maar nu zijn ze gelukkig niet actief en mag je er vrij rondkijken. We zien in de verte weer een Zeearend cirkelen. Ook Rode Wouwen zijn hier aanwezig. Over het grasland boven de Grauwe Ganzen zweeft een vrouwtje Blauwe Kiekendief. In de bosjes langs een stroompje hoor je de Tjiftjaf zijn najaarszang ten gehore brengen. Voor ons busje zien we veel Graspiepers iedere keer omhoog schieten uit het hoge gras. Mooi wijds uitzicht heb je hier!

We rijden 1 km verder en stoppen langs een parkeerplaats waar ook een WC staat zelfs. Bij de parkeerplaats heb je vanaf een uitkijktoren ook zicht over de vlakte van Vombs Ängar, maar dan van de andere kant. Hier foerageren vlak voor ons heel veel Grauwe- en Brandganzen. Je kunt hier ook even de weg oversteken en dan kijk je over het erg grote meer: Vombsjön.
Het waait hard, we krijgen de wind pal van voren. Op het water dobberen een paar Brilduikers en Futen, helaas hier geen Grote Zaagbekken waar we op hoopten. We zien hier ook onze eerste 3 Kolganzen overvliegen. Een stuk verder zien we langs de rand een aantal Raven met Roeken samen af en toe mooie duikelingen maken.
8 km verder komen we aan bij een ander meer, dat van Krankesjön, hier is altijd van alles mogelijk om te zien, er zitten vaak redelijk veel vogels. We lopen naar de kijktoren die niet ver van de parkeerplaats ligt. Van hieruit heb je een geweldig overzicht over vrijwel het gehele meer. Heel veel eenden zitten er, en ook een grote Aalscholverkolonie in de bomen.
Als in één keer alle eenden in paniek opvliegen wordt al snel duidelijk waarom ze dat doen. Een onvolwassen Zeearend jaagt ze de stuipen op het lijf, en dat alles is gewoon vlak voor onze neus te zien, prachtig. Je hebt er eigenlijk de verrekijker niet eens voor nodig. Hij vliegt wat rondjes maar doet niet echt een poging om een gans of eend te slaan en verdwijnt weer net zo geruisloos als die kwam.
Helemaal achterin hebben we ook een stern ontdekt, alleen is het zo ver weg dat we nog niet goed kunnen zien met welke soort we van doen hebben. Volgens andere Nederlanders vliegt daar een Reuzenstern, het duurt even voordat die toch wat dichterbij komt en wij zijn dikke rode snavel goed kunnen zien. Vlak voor ons vliegt ook nog een stern, maar dan een kleinere, het blijkt hier te gaan om een juveniele Visdief die nog steeds niet weg is.
12 minuten later vliegen voor de tweede keer weer alle eenden op samen met drie Grote Zilverreigers. Nu komt er van links een Zeearend aan, dit keer een volwassen exemplaar(zie o.a. witte staart) die nog wel een paar pogingen doet om iets te pakken maar vliegt met lege poten verder. Dit alles wederom recht voor onze neus. Als we net van plan zijn om naar de auto te lopen zien we ver achterin toch nog iets aankomen waar we ook al op gehoopt hadden. Daar komt op de valreep nog een Visarend te voorschijn, helaas komt die niet verder naar ons toe. Het is toch een soort die je niet wil missen natuurlijk, ook al zijn de meesten al weggetrokken richting het zuiden. Hier kun je de hele dag wel verblijven, er is telkens wel weer iets te zien, prachtig meer. Ook aan de andere kant van het meer staat nog een mooie toren, maar dat is een stukje lopen en kost ons nu te veel tijd.
We rijden door naar Hardeberga. Vlak voordat we daar zijn rijden we langs een akker waar heel veel kleine vogeltjes op zitten. Door de zon ogen ze wel erg geel, en in alle enthousiasme wordt er geroepen Sijsjes!. Bij nadere bestudering blijkt het toch om Graspiepers te gaan, waar een gele zweem op zit bij bepaalde lichtinval. Er zitten ook nog wat Vinken en Witte Kwikstaarten op de akkers.
Hardeberga, is de bekende plek waar al vele jaren nog altijd een Oehoe broed. Het is alleen lastig om de Oehoe te zien te krijgen. Op de wand in de steengroeve waar de Oehoe gisteren nog gemeld is kunnen we hem nu helaas niet vinden. We denken ook dat dit te maken heeft met het lawaai en de activiteiten die er plaatsvinden door de machines in dezelfde afgraving. De Oehoe zal wel een rustiger plekje hebben opgezocht, jammer voor ons dan. Het neemt niet weg dat het hier toch de moeite waard is om er even te kijken, die paar kilometer om is het probleem niet. Er staan nog wel een paar reeën aan de overkant heel alert te kijken. In een dag van het weekend heb je waarschijnlijk meer kans, dan is er rust in de groeve.
De laatste stop(langs de zeestraat Øresund) doen we niet meer, het al aardig laat geworden. We nemen nu de snelste weg naar onze accommodatie. Volgens de deelnemers was het een erg mooie route vandaag waar we van alles gezien en beleefd hebben.

dinsdag 28 september
De wind staat vandaag niet goed NNW, dat blijkt wel als we bij de golfbaan komen, de vele vogels die er de laatste dagen rondvlogen waren er bijna niet meer. Dat konden we later ook wel zien in de totaal aantallen van de tellers, zaten we zondag nog op zo’n 55.000 vogels vandaag kwam de teller niet hoger dan zo’n 5000. Op zich is dat ook niet zo erg, want dan kunnen we ook eens rustig rond de vuurtoren kijken in de bosjes, daar zit ook altijd van alle klein grut, maar als het bij de punt goed vliegt loopt je er vaak te snel voorbij.

In de netten hangen nog wat vogels, Goudhaantjes, een Zwartkop en een Zanglijster. Ook een Koperwiek zit in de dennenbomen. De hoop is ook gevestigd op het zien van Notenkrakers, zo af en toe worden ze gemeld, ook rondom de vuurtoren, maar tot op heden nog niet gelukt die te zien te krijgen.

Samen met twee andere deelnemers lopen we langzaam naar de punt toe, onderwijl vliegen er twee keer vrouwtjes Blauwe kiekendieven langs de kustlijn iets verder op. Van de tweede kijk ik niet eerst met de kijker maar probeer direct maar een paar foto’s te maken en wat blijkt later als ik de foto’s goed bekijk hebben we een juveniele Steppekiekendief gezien, helaas is de foto niet super scherp, maar dat was toch wel even een mooie verrassing zeg!

Achter bij de punt zit er weer een Zeearend en bij de plasjes zitten o.a. Middelste Zaagbekken, Rosse Grutto’s, Brilduikers, Groenpootruiters en Zilverplevieren. Over de golfbaan scheert nog eens een Smelleken, maar veel kleine vogeltjes zijn er nu niet voor hem. Op mijn schoen heb ik een rups zitten, en dat blijkt later de enige “uil” te zijn die we deze week hebben gezien, het is de Groente-uil, een nachtvlinder.

verjaardag400Om half elf stappen we in de bus en gaan bij Anna langs, de bakkerij waar we iedere ochtend om 6 uur ons verse brood halen. Hier kun je ook koffie drinken en daar hebben we een goede reden voor: onze Kok-Chauffeur is jarig, en we krijgen van Rikus een koffie met taartje aangeboden, dat laten we ons geen twee keer zeggen 😊.

Na de koffie besluiten we om nog een lange route te doen en de hei over te slaan, daar is het nu ook geen goed weer voor. Roofvogels willen graag wind in de rug hebben en het liefst wat Noord tot Noordooster wind, nu komt de wind uit het noordwesten. Er zit ook niemand op de hei als we er langs rijden.

De route(ca.170 km) gaat langs de vallei “Fyledalen”, de bekende plek waar de Steenarend broedt. Daarna weer terug langs de kust bij Smygehuk om te kijken of er nog wat zeevogels langs vliegen.
De eerste 80 kilometer rijden we de snelste route naar het begin van de vallei “Fyledalen”. Daar vandaan rijden we heel rustig terug door de vallei en over de kleine landweggetjes door de dorpjes heen. Onderweg zien we nog een grote groep Goudplevieren boven een akker heen en weer vliegen in een mooie groepsformatie.

In de vallei doen we onze eerste stop bij een oude afgraving waar in eerste instantie niet meer veel van te zien is. Een klein paadje lijdt ons naar een verborgen meertje wat nog over is van een afgraving. Het is hier heel rustig en aan een kant zie je nesten van oeverzwaluwen die al onderweg naar Afrika zijn. We zien Rode Wouw, Buizerd en een Raaf overvliegen. En in de top van de boom zien we drie prachtige Appelvinken. Op het water zit verder niets.

We rijden verder door een klein landelijk dorpje Röddinge, waar een hele groep Ringmussen op de grond aan het foerageren is. Een stukje verder waar het bos meer een open landschap wordt stappen we uit om goed rond te kijken. Naarmate we wat langer blijven staan wordt er steeds meer gezien. Een van de deelnemers ziet ver weg een Groene Specht op een boom. We hopen natuurlijk op de Steenarend want daar zijn we hiervoor in de vallei. In de bosjes om ons heen horen en zien we vervolgens meerdere Glanskoppen, Goudhaantjes, Tjiftjaf en een alarmerende Boomklever. Heel in de verte zie ik ook iets moois zitten denk ik, en in al mijn enthousiaste roep ik dat ik een Klapekster zie, die ken ik best wel, maar ja ik roep snel zodat de anderen ook door de telescoop kunnen te kijken. De derde kijker zegt dat die alleen een Bonte Kraai ziet, ik weer kijken en ik zie inderdaad ook alleen een Bonte Kraai, zit ik er nu zo naast of heeft die Bonte Kraai de Klapekster verjaagd? Ik weet het niet, met schaamrood op de kaken geef ik maar toe dat ik er naast zat 😊, Maar toch dit is wel een gebied voor een Klapekster lijkt me zo. Hou er gemengde gevoelens aan over.

We rijden weer een stuk verder waar het pad de vallei oversteekt, ook hier stappen we nog even uit en horen we de Glanskop en de Groene Specht roepen. Hier zien we ook een Rode Wouw mooi in de boom zitten. Eens wat anders dan in de vlucht.

Een stuk verder stoppen we weer langs het pad waarbij we een mooi overzicht hebben over de vallei met aan de overkant een hele hoge wal met allemaal bosschages. Hier wordt de Steenarend ook vaak gezien, maar we speuren alle (dode)bomen af maar helaas niets te zien. Aan de overkant staat wel een groepje Damherten. Het riviertje lijkt me ook een mooie plek voor Grote Gele Kwikstaarten, die nu vast al weg zijn getrokken.

Een stuk verder rijdend langs de bosrand in de vallei zien een paar deelnemers een grote Roofvogel over komen. Het duurt even voordat we de auto aan de kant kunnen zetten, omdat er ook net op dat moment tegenliggers aankomen. Uitgestapt is de vogel ons inmiddels voorbij gevlogen en is nog eventjes te zien langs de bomen en steeds hoger vliegend. De meningen zijn verdeeld, wel of niet een Steenarend? Sommigen vonden hem toch te klein, maar er was ook een witte staartband zichtbaar met meerdere banden wat mogelijk duidt op een Ruigpootbuizerd. Het blijft lastig nu er ook nog een Ruigpootbuizerd over komt en die een stuk kleiner is dan de andere vogel, afijn we krijgen het niet rond of het er nu eentje is of dat het toch een grotere Ruigpootbuizerd was.

We rijden de vallei uit en komen langs “Krageholms slott”, hier ligt een klein plasje waar veel eenden op zitten. We vragen de chauffeur om langs de weg te gaan stilstaan zodat we even kunnen kijken wat voor vogels er op de plas zitten. We staan amper stil als de voorstelling al begint, alle eenden in paniek, en uit het niets komt de boosdoener tevoorschijn. Voor onze neus doet een Zeearend een paar pogingen om een eend uit het water te lichten. Wat een prachtig gezicht, zo op de eerste rang zittend. Het lukt de Zeearend uiteindelijk niet er eentje te pakken te krijgen waarna hij rustig verder flapt met zijn vleugels en verdwijnt net zo snel als dat die tevoorschijn kwam. Wat een spektakel was dat!

Als we 500 meter doorrijden komen we in de bocht van een bos bij het meer Krageholmssjön. Er zitten hier veel eenden en wat futen, maar verder niet iets bijzonders wat we al niet eerder gezien hebben.

We rijden nu verder richting de kust, onderweg zien we nog weer veel Rode Wouwen. Vlak voordat we de kunstlijn bereiken rijden we over “Charlottenlunds allé” langs “Charlottenlund Castle”. Al voor het landgoed zien we een prachtig mannetje Fazant rennen langs de weg en even later nog één en dan nog één, het houdt niet op, het is echt bizar! We hebben nog nooit zo veel Fazanten gezien, er lopen er misschien wel honderden op alle landgoederen rondom het kasteel. Zelfs tot aan de kust aan toe zien we ze nog overal lopen. Je moest nog uitkijken dat je er niet eentje onder de auto krijgt. Ze zullen tegen de kerst wel allemaal ergens op een bord belanden denken ben ik bang.

Zo’n 38 km verder doen we onze laatste stop van vandaag Smygehuk. Dit is het meest zuidelijke puntje van Zweden. De plek is aardig toeristisch, maar inmiddels is het seizoen voorbij en is alles al gesloten.
Op zee zien we vooral wat Kuifeenden en er zitten een aantal Aalscholvers op de stenen in het water hun veren te drogen. De zee is erg rustig. In een bosje hoor je nog een Tjiftjaf tikken.

Ook dit was weer een prachtige route volgens de deelnemers en met alle indrukken van vandaag genieten we van de heerlijke maaltijd gemaakt door onze kok als we thuis zijn.

woensdag 29 september
Onze laatste en vierde vogelkijkdag is aangebroken. Na het ontbijt gaan we net als voorgaande dagen eerst bij de punt kijken. De wind gaat van oost naar zuidoost dat is weer beter voor Roofvogels, dus wie weet wordt het nog weer een leuke ochtend, ook omdat het mooi weer is, redelijk blauwe lucht en zonnig, dus straks voor thermiek op de hei zou dat mooi zijn.

Vanaf de parkeerplaats bij de golfbaan zien we al weer wat meer kleinere vogeltjes vliegen dan de afgelopen twee dagen, ook het aantal Sperwers neemt weer toe. Bij de Vuurtoren hangt dit keer een Heggemus in het net tussen de Goudhaantjes. We doen ons best om de Notenkrakers te zien te krijgen en lopen heel rustig om de bosjes bij de vuurtoren heen. Vandaag weer aardig wat Vinken en in mindere mate Keepen, Kneutjes en Sijsjes als algemene soorten. Op de plasjes naar de punt toe lopend en bij de punt o.a. Smienten, Wintertaling, Krakeend, Kuifeend, Tafeleend, Tureluur Zwarte Ruiter, Dodaars, Groenpootruiter, Zilverplevier Kluut en als nieuwe soort meerdere Bontbekplevieren.
Vandaag meer Holenduiven in de lucht dan Houtduiven. Op de punt zien we zelfs onze eerste Rode Wouwen echt de oversteek maken. Langs de kustlijn vliegt nog weer een Blauwe Kiekendief(vrouw) en achterin het natuurgebied schommelen af en toe Bruine Kiekendieven. Het is er weer prachtig en er is van alles te zien.

Er staan meer Nederlanders, iemand daarvan krijgt een telefoontje dat er een Bladkoning gevangen is in de netten en die wellicht te zien is, op één na gaat de hele groep daar heen. Toevallig waren de meesten van ons al eerder richting de vuurtoren gelopen en ik hoop dat ze hem daar dan te zien krijgen. Later bleek dat niemand hem daar gezien had en dat die ergens anders in de netten zat, ze hebben in drie gebieden rond Falsterbo netten staan. Ook zouden er vanmorgen 3 Notenkrakers vanaf de punt richting de vuurtoren zijn gevlogen, we hebben er wederom nog naar gezocht maar ze zitten er helaas niet.

Half elf hebben we afgesproken om weer bij de auto te verzamelen. En een beetje opgewonden rijden we naar de hei, zou het eindelijk betere trek zijn op deze plek? Onderweg zien we nog een Eekhoorn in een tuin in het dorp eikels ingraven vlak onder een regenpijp. Al vast een voorraadje aanleggen voor de winter?

Als we aankomen zitten er al wat groepjes vogelaars te wachten. Het duurt niet lang voordat we de eerste echte bel zien van Buizerds en Rode Wouwen. Dit is echt wat Falsterbo zo mooi maakt het fenomeen van bellen met roofvogels dat is echt een van de dingen waarvan je hoopt dat die zich voordoen als reisleider. We zien meerdere bellen soms met een tiental vogels daartussen zien we in ieder geval 1 Zwarte Wouw, 1 Ruigpootbuizerd en nog 1 Wespendief. Vanuit de verte worden we nog uitgelachen door de Groene Specht, maar dat kan de pret niet drukken. We blijven tot 13:00 uur op de hei en gaan onder de indruk nog een paar wandelingen maken in de omgeving. De vooruitzichten voor regen zijn voor het eind van de middag, we hopen dus maar dat het nog even droog blijft.
We maken eerst een wandeling langs de kwelders van Skanor richting Skanor-haven. Vanaf de voormalige Burcht bij de kerk lopen we langs de kwelders en daar zien we mooi wat Watersnippen zitten, ook een IJslandse Grutto, Groenpootruiter en een Wulp zitten er. Als eenden zitten er o.a. Smient, Krakeend, Wintertaling en Pijlstaart. Langs de brandingslijn zie je helemaal geen enkele vogel. De Tapuit wordt wel gemist of het Paapje. In een van de bosjes achter de gekleurde huisjes zitten er een stuk of 6 Roodborstjes in een struik samen met 1 Keepje. Ook is hier een Winterkoning van de partij. Bij de haven heb je ook nog overzicht over een paar mooie plassen. Hier zie je in het gras veel Grapspiepers, verder nog een aantal Witte Kwikstaarten en veel eenden en ganzen. De lucht wordt al wat donkerder, hoe lang zullen we het nog droog houden. De chauffeur haalt ons hier weer op bij de haven.
We rijden nu naar onze laatste gebied en wandeling van deze reis. We gaan nog kijken bij een landtong Lilla Hammars Näs and Foteviken. Als we aankomen begint het al licht te miezeren, iedereen trekt zijn regenkleding aan en we lopen toch naar het eind van de landtong waar je een mooi uitzicht hebt. Een Zeearend wordt al weer waargenomen, een stuk verderop. Een aantal Zilverplevieren en een Grote Zilverreiger zitten op de slikplaatjes. In het natte gras zien we meerdere rupsen liggen, die zijn van een dagactieve nachtvlinder de Veelvraat.

Net toen we op het eind kwamen konden we nog even een beetje rondkijken en toen begon het serieus te regenen. Op de rode lage zoutminnende plantjes zien we een groepje waarschijnlijk Fraters een beetje golvend wegvliegen. Door de regen houden we het voor gezien want je ziet nu niet veel meer en alles wordt ook nat. We lopen terug naar de auto en als iedereen terug is in het verblijf trekken we allemaal even droge kleren aan, de meesten vinden het gelukkig niet zo erg, dat alleen het laatste half uur vogelen afgesloten werd met een nat pak, het had ook wel weer wat.

Het was weer een prachtige dag vandaag en het bleek wel als we de telling van vandaag bekijken na het eten, op de punt zijn maar liefst 329 Rode Wouwen, 7 Zwarte Wouwen, 407 Buizerds, 7 Blauwe Kiekendieven, 4 Bruine Kiekendieven, 1 Ruigpootbuizerd, 17 torenvalken 4 Smelleken en 256 Sperwers overgekomen, daarvan hebben we er toch een leuk aantal van mogen zien vandaag!

donderdag 30 september
Vandaag staat alleen in het teken van de terugreis, op zich ook niet zo erg want het regent en waait hard, windkracht 7/8 wordt voorspeld, dat maakt afscheid minder erg dan dat het een geweldige dag zou worden. De telling achteraf op de punt van de officiële tellers was bedroevend laag, slecht 656 vogels, we hebben dus niets gemist 😊.

Op de boot valt het gelukkig mee met het schommelen. De terugreis loopt voorspoedig de chauffeur rijdt lekker door en net als we de grens met Nederland zijn gepasseerd zien de chauffeur en ik nog even een Visarend langs de weg hangen.

Rond 18:00 uur zijn we weer op station Groningen en nemen we afscheid van elkaar en moeten het doen met de mooie herinneringen van deze prachtige reis.

Voor de volledige waarnemingenlijst vogelreis Zweden: klik hier.

Wilt u ook wel eens zo’n mooie reis mee beleven, kijk dan bij Agro Natura voor informatie en opgave.
Website: https://agronatura.nl/vogelreis-zweden-falsterbo-vogeltrek/

Lees hier dit reisverslag op de eigen website van Henk de Lange.