Auteur: Henk de Lange (Reisleider) (24 t/m 29 september 2022)
Reis: Vogelreis Zweden: Falsterbo, vogeltrek; groepsreis, 6 dagen

Alle foto’s zijn van Henk de Lange tenzij anders vermeld!

Zaterdag 24 september
We gaan vanaf vandaag een aantal dagen vogeltrek kijken bij een van de bekendste vogeltrekpunten daarvoor in Europa: Falsterbo in Zweden. Veel Nederlanders zijn er al geweest en er zullen er nog vele volgen ?. Wij gaan als groep van 9 personen.
Om 10 uur ontmoeten we elkaar op het station van Groningen om daar vandaan te vertrekken met een minibusje voor een rit van iets minder dan 700 km verdeeld over 3 etappes. Iedereen heeft er zin in en we kunnen niet wachten om te gaan!
De heenweg verloopt voorspoedig, de files staan gelukkig aan de andere kant. Onderweg zien we wel al een paar Kraanvogels op de velden staan en onze eerste Rode Wouw en Zeearend worden gezien naast vele Reeën op de velden.

Bij de overgang met de boot moeten we een half uurtje wachten voordat we daadwerkelijk over kunnen steken voor de overtocht van zo’n 3 kwartier. Op het water is het erg rustig, in de haven van vertrek zwemmen een paar Smienten en buitengaats nog een mannetje Eider die er van veraf toch wel wat raar uitziet in de rui fase.

Tegen kwart over 6 komen we in ons onderkomen aan in Höllviken vlak bij Falsterbo: “Hostel: Lotsvillans Vandrarhem”. We pakken het busje uit en brengen alles naar de kamers toe, daarna hebben we een half uurtje om rondom te kijken of er nog wat leuks te zien is. Er staat behoorlijk wat wind en zo tegen de schemering is er vrij weinig meer wat er vliegt, wat meeuwen en Aalscholvers langs de kust. Om 19 uur gaan we naar binnen waar onze kok wat lekkers voor ons heeft klaar gezet. En onder het genot van wat lekkere hapjes en een heerlijke kop soep komen we iets meer van elkaar te weten. Op naar de dag van morgen!

Zondag 25 september
Iets voor 6 uur sta ik al voor de deur van de bakker. Ik ben de eerste en moet nog even wachten tot de deur officieel open gaat en haal een paar lekkere warm gebakken broden. Dit doe ik deze week iedere ochtend om zo met een ontbijt met heerlijk vers brood te starten wat door de deelnemers erg gewaardeerd wordt.

De vooruitzichten waren voor deze week niet helemaal wat je zou willen, maar vandaag zou de mooiste dag moeten worden qua zon. Dat komt gelukkig ook redelijk uit. Rond half 8 komen we op de parkeerplaats aan, die dan al vol is, omdat er maar een auto of 10 mag staan. Tot vorig jaar konden er ook nog een stuk of 8 auto’s staan achter een hek wat bij de golfbaan hoort. In eerste instantie zetten we hem daar neer omdat dit altijd mocht, maar ik krijg daar toch een slecht gevoel bij dat het niet meer mag. De chauffeur heeft de auto toch maar even een zijstraatje verderop gezet, scheelt in ieder geval weer 400 Kronen (36 euro).

Als we net beginnen te lopen vliegen er al mooi wat groepjes kleine vogeltjes over ons heen. De meerderheid zijn Vinken vandaag, gevolgd door Sijzen, Graspiepers en Kneutjes, Keepen en Boerenzwaluwen. De wind is ZW5 ,vrij fors dus maar dat weerhoudt de kleintjes er niet van om te trekken. Die blijven juist door de hardere wind laag bij de grond, daarom voor ons goed te zien.
Al binnen de eerste 100 meter zien we van dichtbij de eerste Smelleken voorbij scheren, die net als de Sperwers mee trekken met hun eten. Bij de vuurtoren hangen een paar Tjiftjaffen in de netten, klaar om geringd te worden.
Als we doorlopen richting “de punt” op het hoekje van de golfbaan lopen we langs een paar plasjes. Op de Plasjes foerageert een leuk groepje Zwarte Ruiters. Ook zitten er een paar Dodaars en vliegt er een Bruine Kiekendief voorbij en zit er een groenling in een boompje. Net voordat je op “de punt” bent kijken we nog even of daar Middelste Zaagbekken op zee zitten, en ja hoor we hebben geluk er zitten er twee erg dicht bij waardoor iedereen ze mooi kan zien. Daarna lopen we door en gaan een tijdje op de punt staan, iets verder van de overkapping waar de vaste tellers staan van Falsterbo.

Op de plasjes zit van alles, Pijlstaart, Wintertaling, Wulp, Zwarte Ruiter, Groenpootruiter, Tureluur, Kuifeend, Brilduiker, Watersnip, Kemphaan en Middelste Zaagbek. In het riet veel Rietgorzen. Ondertussen vliegen er nog vele groepjes kleine vogeltjes, die soms ook twijfelen of ze door zullen trekken of toch nog even omdraaien en het daarna nog eens te proberen.

Ver achter de plasjes is met de telescoop nog een Klapekster waar te nemen en een Bruine Kiekendief, naast nog eens een Smelleken en een aantal Sperwers en 1 Havik. Langs de vloedlijn vliegt een roepende Grote Stern voorbij.
Het is in ieder geval mooi om echt de trek te zien en hoe dat precies gaat, zeker voor de deelnemers die dit voor het eerst meemaken. Tussen de overtrekkende groepen ook een paar keer een Boomleeuwerik, te herkennen aan zijn korte staart, daarvan blijken er achteraf vandaag meer dan 300 overgetrokken te zijn. Een van de deelnemers die de andere kant op gelopen is heeft nog een Roodborsttapuit mooi op de foto gezet.
Om 11 uur hebben we afgesproken weer bij de auto te zijn. Teruglopend langs dezelfde plasjes naar de vuurtoren en dan parkeerplaats zie je dat het al wat rustiger wordt qua aantallen. In de netten hangen al weer een paar Tjiftjaffen en in de bomen zitten o.a. veel Vinken enkele Kepen en Sijsjes. Het weer is echt redelijk zonnig en we rijden dan ook naar de hei toe, spannend of het ook hier gaat gebeuren, de trek van de grotere roofvogels die de thermiek van de hei gebruiken om hoogte te winnen. Er zitten al aardig wat mensen dus er zijn er meer die wat verwachten ?.
Als we er even zitten komen de eerste Rode Wouwen al over, de meesten helaas wel wat op afstand, maar aan de gevorkte staart voor iedereen er toch mooi uit te pikken. De mooiste groep is er eentje van 18 Rode Wouwen die niet cirkelden maar in een rechte lijn rechts langs de hei over het dorp wegtrekken. Ook mooi waren een tweetal Kraanvogels langs dezelfde kant doortrekkend. Ook nog twee keer een Wespendief en maar een paar Buizerds, waar ik er wel meer van verwacht had. Ook een van de eerste Ruigpootbuizerds van dit seizoen. Achteraf terugziend zijn er vandaag op de punt o.a. 104 Rode Wouwen, 41 Buizerds, 172 Sperwers, 1 Visarend, 5 Wespendieven, 6 Smellekens en 1 Ruigpootbuizerd, waarvan we er een mooi aantal van hebben gezien.

Al met al was het mooi om hier ook dit gedeelte van de trek te zien waar Falsterbo om bekend staat, hoewel de aantallen helaas wat achter blijven bij de verwachtingen. De Buizerds moeten toch eerdaags wel beginnen te trekken. Je moet ook geluk hebben met het weer en de wind moet goed staan, roofvogels hebben liever wat wind mee en thermiek.

Omdat het toch te rustig is op de hei gaan we aan een van de drie routes van de reis beginnen door het binnenland. Vandaag kies ik voor de route o.a. langs Arriesjön, Vombsjön, Krankesjön en Hardeberga(de bekende plek van de Oehoe) en is zo’n 150 km lang. Ik kies er voor om deze vandaag te doen omdat je dan wellicht meer kans hebt om de Oehoe te zien in de Steengroeve omdat ze er vandaag niet aan het werk zijn.

Arriesjön en Vombsjön
Bij Arriesjön zien we een aantal Rode Wouwen en zitten er op het meer een aantal Futen en wat eenden als Wintertaling, Krakeend en Smient. We vervolgen onze route en moeten de route wat aanpassen omdat er wegen zijn afgesloten voor onderhoud. Via Vomb komen we dan bij de uitkijktoren van Vombsjön uit. Dit is een mooie plek waar je aan de ene kant over een mooi dal uitkijkt en aan de andere kant een prachtig groot meer hebt. Overigens door de omleiding missen we een uitkijkpunt voor deze plek.

Aan de kant van het dal is mooi een Rode Wouw te zien die af en toe op een paal zit met wat Bonte Kraaien om zich heen. Hier vliegen veel Grauwe Ganzen van het meer af naar het dal. Op het water zijn wat Futen te zien en als mooie waarneming de eerste Grote Zaagbekken, zowel man en vrouw gezien. Ook dobberen er nog wat Brilduikers. In het dal vliegen ook nog ontzettend veel Graspiepers en groepjes Spreeuwen en in de verte schroeft een Buizerd zich omhoog. In de plasjes slechts een paar Wintertalingen.

Krankesjön
We rijden een klein stukje verder naar Krankesjön. Op de parkeerplaats komen we een paar Belgen tegemoet, ze hebben net drie Visarenden gezien, dus dat belooft veel goeds. We lopen naar de uitkijktoren en het is rustig op 2 andere Nederlanders na. Er zit weer van alles, een grote Aalscholverkolonie en midden op het meer een hele grote groep Meerkoeten. Een vrouwtje Bruine Kiekendief komt mooi voor ons langs over het riet. Na niet al te lange tijd komt er vanuit de verte een eerste Visarend aan en bid af en toe en duikt een paar keer naar beneden, het blijft onduidelijk of zijn pogingen raak waren. Het blijft alleen ver achterin maar met een telescoop wel te volgen. Terwijl de meesten van ons de Visarend blijven volgen zie ik een andere visliefhebber de Visdief, er vliegen er twee van rond, beide juveniel en ook aan de achterkant van het meer.

Als ik net een mooi mannetje Blauwe Kiekendief in beeld heb zien anderen nog een andere Arend, maar op het moment dat ik kijk zie ik hem nog net achter de bomen verdwijnen en die laat zich daarna niet meer zien helaas. Volgens een van de deelnemers was het zeker geen Visarend of Zeearend die kent hij wel, maar dat zou dan een zeldzamere soort betekenen, met die wetenschap blijven we helaas zitten. Dat is ook een onderdeel van vogels kijken dat je soms iets ziet wat je niet thuis kunt brengen of wat je maar zo kort ziet zodat je de waarneming niet op naam krijgt.

Hardeberga
We rijden verder naar de laatste stop om te kijken of we de Oehoe ook kunnen vinden in de Steengroeve bij Hardeberga. Als we uitstappen wordt de lucht al wat donker en voelen we de eerste spetters. Aangekomen bij de kijkplek gaat het helaas toch echt harder regenen waardoor we het bezoek hier maar afbreken. Jammer dat het niet een half uurtje later kon gaan regenen, nu in de regen wordt zo ook alle apparatuur nat. We stappen weer in de auto en rijden terug naar ons onderkomen.
De hele dag tot op het laatste moment na was het echter goed weer, iedereen heeft genoten van deze dag en het is tijd voor de borrel ?
Na de lekkere maaltijd die onze kok heeft gemaakt nemen we nog even de dag door met de soortenlijst, vandaag komen we op een mooi aantal van 86 soorten.

Maandag 26 september

Vandaag staat er bijna geen wind en dat zie je terug in het aantal kleine vogeltjes, er vliegt aanzienlijk minder dan gisteren. De Dodaars en Zwarte Ruiters zitten nog in de plasjes als je naar de punt loopt. Achterin zitten o.a. de gebruikelijke soorten als Wulp, Tureluur, Zwarte Ruiter, Brilduiker en Middelste Zaagbek.
Omdat het rustig is stel ik voor om door te lopen totdat we bij het gebouw van de golfclub door de duinen steken en zo weer bij de parkeerplaats uitkomen. Het is een mooie wandeling met overzicht over de ruige rietstroken en graslanden die onder invloed staan van het zeewater. Er lijkt wel of er een bommetje met Graspiepers ontploft uit het lange gras in de duinen, meteen daarna zien we de aanleiding een Smelleken vliegt prachtig mooi dichtbij. Verderop zie je nog een Bruine Kiekendief boven de rietkragen. Ook een Havik vliegt strak over de vegetatie. Langs de rand van hoog gras en strandzand ook een aantal Gele Kwikstaarten.
Als we halverwege aan bij de vloedlijn aankomen zien we daar even een paar Goudplevieren zitten op het strand, die niet veel later opvliegen en weg zijn. Over het water zien we heel veel Rotganzen en Smienten langstrekken zolang we daar langslopen. Als we in de avond kijken bij de tellingen klopt dat precies, dit was de eerste dag van dit seizoen dat de Rotganzen echt begonnen zijn weg te trekken meer dan 12.000 en van de Smienten net zo, bijna 8000.
Als we verder lopen langs de vloedlijn zien we van ver al een hoop Strandlopers druk in de weer. Als we steeds dichterbij komen kunnen we naast de Bonte Strandlopers ook mooi enkele Krombekstrandlopers en meerdere Kleine Strandlopers prachtig bekijken. Ook lopen er een paar Groenpootruiters tussen. Iedereen heeft goed de tijd gehad om de details te bekijken, het zijn veelal juveniele vogels die in het najaar een toch nog wat afwijkend kleed hebben dan de volwassenen.
Rond half 11 verzamelen we ons weer bij de parkeerplaats en zoeken nog even naar de Notenkraker, welke daar verleden week nog een paar dagen gemeld is, maar helaas laat die het nu afweten. Een deelnemer heeft bij de vuurtoren nog wel een aantal Fraters gezien op de hoek in het gras.
We rijden langs de hei en stoppen daar even omdat mogelijk de zon nog doorbreekt. Bij deze korte stop maken we meteen maar even gebruik om koffie te drinken. We stappen uit en er zitten nog geen mensen op de hei. Vlak bij het hekje waar je erin gaat zien we eerst een Groene Specht flink hakken op een boomstronk, maar daar blijft het niet bij er zitten er maar liefst 3. Ze laten zich toch op redelijk korte afstand benaderen, prachtig om te zien, ook zonder verrekijker. Nadat ze op een gegeven moment wegvliegen en we de koffie op hebben gaan we even langs ons verblijf om onze kok/chauffeur op te halen die alvast het eten voor vanavond heeft voorbereid.

Hakkende Groene Specht

We starten nu onze route van vandaag en die is zo’n 100 km en gaat door het binnenland van Zuid-Zweden in de provincie “Skåne län”. Als eerste stoppen we op de parkeerplaats bij “Höllviken Surf and Kite Beach”. Waar je veel langs rijdt als we het binnenland in rijden maar niet vaak stoppen terwijl je uit de auto vaak van alles ziet zitten op de slikplaatjes.

Er zitten een aantal Tureluurs en zeker 10 Groenpootruiters. Veel Kieviten, Kokmeeuwen, Knobbelzwanen, Wintertalingen, Wilde Eenden en Smienten en hier ook een aantal Grote Canadese Ganzen. Ook Witte Kwikstaarten scharrelen hier rond. Het is zeker de moeite waard om hier te kijken.

Grönalund
Onderweg zien we de eerste Rode Wouwen. Vaak te zien bij grote boerderijen waar een redelijk bosje bij staat. De eerste stop is bij een plas-dras gebied Grönalund. Vlak daarvoor nog een groep van maar liefst 8 Rode Wouwen boven de bossen daar in de buurt. Bij het natte gebiedje lijkt het in eerste instantie vrij rustig, wat Eenden en Kieviten en een Blauwe Reiger. Maar ineens ziet een van de deelnemers een Grutto. Het blijken er twee te zijn die net onder de rietkraag lopen en zich dus af en toe even laten zien. We lopen een stukje langs de weg waar een parkeerplaats is waar vandaag je beter zicht hebt op de Grutto’s. Het zijn twee IJslandse Grutto’s, eentje is nog aardig rood op de borst. In deze tijd van het jaar zijn het hier bijna altijd IJslandse exemplaren een ondersoort van de Grutto.
Als we wat langer blijven staan komt er ook een leuk groepje Kemphanen foerageren en zien we ook nog een paar Kleine Strandlopers, die al helemaal niet opvallen in de vegetatie, is goed gevonden door een deelnemer.

We rijden een klein stukje verder waar we aan de rand van een bosje bovenop een heuvel op een kijkplateau overzicht hebben over voorliggend land en vallei. In de verte weer een paar Rode Wouwen. In de bosjes hoor je de Tjiftjaf met zijn contact-roepje. En dan roept een van de deelnemers dat er een Zeearend aankomt, heel ver weg en als die iets dichtbij komt zien we dat het er eentje is inderdaad! Hij vliegt richting een meer en verdwijnt daarna uit beeld.

Havgårdssjön
Wij stappen ook in de auto omdat de volgende stopplek namelijk aan de rand van dat meer is: Havgårdssjön. Als we daar naartoe lopen, stukje door het weiland, zien we al vrijwel snel weer de Zeearend verschijnen, die uiteindelijk aan de overkant neerstrijkt en continu lastig gevallen wordt door de Bonte Kraaien en de aanwezige Raven. Daarachter vliegt ook nog een vrouwtje Blauwe Kiekendief langs. Op het meer veel Futen, Tafeleenden, Kuifeenden, Wintertalingen en een Grote Zilverreiger langs de kant.

Als ik bij de auto blijf staan omdat daar nog wat apparatuur in ligt, zie ik van afstand boven de deelnemers een groepje van zo’n 10 Staartmezen langstrekken. Later blijkt dat zij ze ook hebben gehoord maar niet gezien. Achter mij boven de bosrand hoor ik ook Raven en een Torenvalk bid telkens vlak voor mij boven het land. Gelukkig zijn de stieren die hier lopen een stukje verderop buiten zicht, dat loopt toch iets ontspannender.

Näsbyholmssjön
Volgende stop is Näsbyholmssjön. Mooi meer waar weer van alles op zit. Tussen de Grauwe Ganzen ontdekken we twee Kolganzen. Als we even staan komt voor ons het eerste groepje Brandganzen aan, ze landen even maar zijn erg onrustig en vliegen al snel weer op en verdwijnen uit beeld. Op dit meer zitten ook ontzettend veel Stormmeeuwen, die we ook nog niet hebben gezien. Achter ons aan de overkant van de weg zit een Vos in het gras.

Inmiddels is het al laat in de middag en we besluiten om rechtstreeks naar ons verblijf te rijden. Het regent nu ook. Onderweg nog wel een mooi tafereel, een trekker met een stuk of acht Rode Wouwen daarboven, iets wat je bij ons ziet met meeuwen. Onderweg staan daar ook nog een aantal Damherten in het land.
Na het lekkere eten nog even de balans opgemaakt, vandaag komen we op 76 soorten waarvan 15 nieuwe.

Dinsdag 27 september
Na het ontbijt gaan we zoals gewoonlijk weer naar de punt. Er vliegen aanzienlijk meer kleinere vogels dan gisteren. Veel Vinken, Sijsjes, Graspiepers en Boerenzwaluwen vallen op. De Rotganzen vliegen ook nog goed door in dezelfde aantallen als gisteren. Op de green lopen ook Gele Kwikstaarten, bijna geen Sperwer of Smelleken te bekennen, dat valt wel op. De wind staat verkeerd voor de roofvogels en draait ook van ZO naar ZW en ook weer vrij stevig. Blijkt ook wel bij de tellingen achteraf, wat roofvogels op de punt slechts 4 Sperwers en 5 Smellekens. Wij lopen terug naar de vuurtoren waar ze de netten vandaag niet uit hebben staan door de harde wind. Wel ziet iemand van ons die een andere kant op loopt een Kramsvogel en een Roodborsttapuit. Doorlopend richting haven schiet er nog wel een Tapuit op uit het gras als leuke soort. Als we een stukje langs de zee lopen zit daar een prachtig groepje Drieteenstrandlopers, die af en toe mooi dichtbij komen. Boven het riet nog een juveniele Bruine Kiekendief.

We halen de kok/chauffeur weer op van ons verblijf om daarna een kop koffie met taart te gaan eten bij “Anna’s bakery”. Bij het verblijf zien we tijdens de korte stop vervolgens nog een Oeverloper langs het kanaal. Als we genieten van de lekkere taart besluit ik om het programma om te gooien en vandaag voor de lange route te kiezen. De vooruitzichten zijn niet al te best, veel regen verwacht, dus dan maar wat meer in de auto zitten en er af en toe uit en dan hopen dat het even droog is. De route is zo’n 170 km met als hoogtepunt het rijden door de vallei “”Fyledalen“, daar waar de Steenarend verblijft. De eerste 80 km stoppen we niet en hebben we inderdaad veel buien onderweg.
Vanaf de afslag Eriksdal begint het echt mooi te worden. Als eerste stoppen we bij een oude afgraving, die verscholen in het bos ligt. Als we erheen lopen zien we achter ons een groep van 7 Rode Wouwen cirkelen boven de bomen. Op het plasje zelf zit slechts een Brilduiker vrouw. Aan de overkant zie je een mooie Oeverzwaluwenwand, waarvan de bewoners al vertrokken zijn. Maar de omgeving vindt iedereen prachtig om te zien. We rijden verder en stoppen in het dorpje Röddinge. Als we even staan zien we hier een mooie groep Ringmussen. Ook zien we een Zwartkop, Groenling en Roodborst.
Nu rijden we een grindpad op en begint de vallei echt. Je rijdt eerst een donker bos in, waar de sporen van de hier aanwezige Wilde Zwijnen goed te zien zijn aan de omgewoelde grond. Bij de eerste stop, daar waar het gebied open wordt stappen we uit. Ik leg uit waar we het beste kunnen staan om over de vallei te kijken waar we de mogelijkheid hebben om de Steenarend te zien. En dan gebeurd het, uit het niets komt een grote arend van achter ons over ons heen, we denken natuurlijk direct aan de Steenarend. Het ging zo snel allemaal en de meesten kwamen nog aanlopen van het busje, dus we hopen dat die terug komt zodat we hem beter kunnen zien. Zelf heb ik mijn camera nog niet eens bij me en ik snel naar de bus toe. Op dat moment is die iets verder weg weer even beter zichtbaar, ik schiet snel een paar foto’s en denk eerst ook aan de mogelijke Steenarend. Met een deelnemer heb ik het nog wel even kort of het toch geen Zeearend is. Maar desondanks waren we overvallen door de grote van de vogel. Later op de foto blijkt het toch om een juveniele Zeearend te gaan, ook mooi maar niet waar je hier op hoopt ?.

We rijden een stukje door, totdat je de vallei over moet steken. Vanaf deze plek zien we o.a. Rode Wouw, zowel Buizerd als Ruigpootbuizerd en Torenvalk. Veel Graspiepers trekken door de graslanden, waar ook Putters te zien zijn.

Nog een stuk verder, de plek waar de Steenarend het meest wordt gezien stoppen we ook weer. Het regent behoorlijk dus we wachten even tot het wat droger wordt en uiteindelijk helemaal droog. Ik speur de toppen van de bomen af helemaal aan de overkant van de vallei op zo’n 400 meter hemelsbreed. Dan zie ik door de bladen en takken heen dat er toch een roofvogel zit. Het is ver weg, maar hoe langer we er naar kijken hoe zekerder we worden dat het dit keer wel raak is.

Jawel het is een Steenarend, als de wind af en toe de vogel iets meer zichtbaar maakt, zien we de bevederde poten goed. Ook de kop is licht roodbruin als het licht er wat beter op valt. Door de wind zie je ook de kopveren mooi opwaaien en de gedeeltelijk gele snavel met zwarte punt en de dekveren met lichte vlekken. Na een half uurtje vliegt die uiteindelijk weg verder het dal in en verdwijnt achter de bomen. De vogel oogt erg donker en niet veel wit op de staart of witte vlekken aan de onderkant kunnen zien. De vogel doet een glijvlucht zodat we alleen de bovenkant van ver af kunnen zien. Zelf denk ik aan een Adult, maar ik kan een juveniel of subadult ook niet uitsluiten, maar het is zeker een Steenarend. Iedereen is dan ook blij dat we er toch eentje hebben gezien.

Ook aan de overkant zien we groepjes Damherten uit de dekking komen, zullen die zich nu even iets veiliger wanen nu hun predator even iets verder is gevlogen?
Na deze mooie waarneming rijden we verder. Als we de vallei weer uitrijden zeg ik tegen degene die naast me zit dat het mooi zou zijn de Zeearend dan ook nog maar even iets dichterbij te kunnen zien. Nog geen minuut daarna is het al raak, en volwassen exemplaar vliegt net achter de bomen weg. We rijden iets verder waar we wat hogerop staan en dan komt die daar mooi tevoorschijn, prachtig met de witte band op de staart vergezeld van en Rode Wouw.

In een bos stoppen we nog even, daar ligt ook een mooi meer, waar nog weer van alles op zit. Op het meer Krageholmssjön, zie je veel Futen, Grauwe Ganzen, Wintertalingen, Krakeenden, Smienten en als leuk extraatje 3 Toendrarietganzen. Ze vliegen ook vrij snel op en verdwijnen uit beeld. In het bos is ook nog een Grote Bonte Specht te horen. Ook horen 2 deelnemers onafhankelijk van elkaar een IJsvogel.
We bereiken onze laatste stopplek en dat is het meest westelijke puntje van Zweden: Smygehuk. De wind staat recht op de kust en is erg onstuimig. Voor sommigen iets te veel van het goede en die zoeken toch weer de bus op. Anderen kunnen er geen genoeg van krijgen, lekker in de wind lopen. Helaas dus niet veel zeevogels te zien hier door deze harde wind. Hierna rijden we terug naar ons onderkomen voor de maaltijd van straks. Het totaal van vandaag komt op 71 soorten en 10 nieuwe soorten.

Woensdag 28 september
Vandaag starten we een half uur later omdat uit de vooruitzichten gisteravond op meerdere apps te zien was dat het tussen 7 en 8 uur nog zou regenen. Achteraf valt het reuze mee, maar goed, tegen 8 uur lopen we weer richting de vuurtoren. Over ons heen vliegen weer de nodige groepjes vogels als Sijsjes, Vinken en Kepen en in de netten hangen deze keer een paar Goudhaantjes. Het klaart zelfs wat op rond de punt. Eén van de deelnemers heeft een Heggenmus mooi op de foto vastgelegd die ook alleen maar door haar is gezien.

Bij de punt weer de gebruikelijke soorten op de plasjes met als nieuwe soorten voor ons Rosse Grutto’s en Zilverplevieren. Over ons heen zien en horen we grotere groepen Boomleeuweriken, waar af en toe een Veldleeuwerik tussen zit. Ze vliegen wel steeds hoger. Was ook later in de telling terug te zien meer dan 800 Boomleeuweriken. Verder van de soorten: Sijsjes, Vinken, Graspiepers en Boerenzwaluwen vliegen er weer grotere hoeveelheden langs.
Over de rietkragen langs de zee vliegt een mooi mannetje Bruine Kiekendief. En dan ineens komt er een golf van onrust vanuit de richting bij het hokje met vaste tellers, er komen duikers aan! Ze zijn mooi dichtbij te zien het blijken 3 Parelduikers te zijn, prachtig. Ook komen er boven de green iets later twee Slechtvalken mooi over vliegen.
We lopen terug richting de vuurtoren om daarna een stukje door te lopen richting de haven. Onderweg passeert ons nog een Boomvalk. In de netjes hangen wederom Goudhaantjes en ook 1 Sijsje.
Als we een stukje langs de vloedlijn terug lopen komt er een mooie groep Drieteenstrandlopers steeds dichter bij ons in de buurt, totdat ze zelfs op 10 meter afstand neerstrijken, prachtig om zo te zien. Terug lopen we door het gras waar een paar Watersnippen uitschieten.

We halen onze kok/chauffeur wederom op en gaan dan een paar plekken in de buurt bekijken. We rijden eerst naar een landtong “Lilla Hammars Näs”. Daar maken we een wandeling naar het uiterste puntje.
Van afstand worden door sommigen al twee Zeearenden waargenomen. Ook een vrouw Blauwe Kiekendief vliegt hier rond. Op het wandelpad zagen we toch een aantal Beren op de weg. Het ging om de rups van de Grote Beer(nachtvlinder) dus dat viel mee ?. Ook worden er ver weg een groepje vliegende Kraanvogels waargenomen. Twee Raven vliegen al roepend ons voorbij de andere richting op.

Bij de punt aangekomen kun je ook richting een paar eilandjes kijken wat vol met vogels zit. Brandganzen op de punt. Verder o.a. Zilverplevier, Goudplevier, Bontbekplevier, Bonte Strandloper, Krombekstrandloper, Kleine Strandloper, Kievit, Smient en Grauwe Gans en een Bruine Kiekendief. De Zeearenden laten zich helaas niet meer zien. Het is echt een plek waar je wel uren zou kunnen staan en waar je telkens weer wat anders kunt zien. Wij gaan echter verder om nog even ergens anders een wandeling te maken. Als we terug naar de auto lopen vliegen de twee Raven roepend weer terug naar de punt van de landtong.
We rijden naar Skanor en starten de wandeling vanaf de voormalige burcht richting de haven van Skanor, wat zo’n 2 km lopen is. Op het eerste natte stuk kwelder zitten ook veel steltlopers als Krombek-, Kleine-, Groenpoot-en Bonte Strandloper. Daarnaast ook Goudplevier, Zilverplevier, Wulp, Watersnip en Kievit, Tureluur en Scholekster.
Als we langs de waterrand lopen bij de gekleurde strandhuisjes zie ik van ver al wat vogeltjes tussen het aanspoelsel scharrelen. Met de telescoop is het nog ver weg maar kun je in ieder geval goed zien wat het is. Het blijkt een groepje Witte Kwikstaarten. En dan ineens slaat mijn hart zowat over, er zit er een tussen met een duidelijke licht gelige kop, ik durf dan nog niet hardop te roepen wat ik zie, ook twee anderen zien hem inmiddels eventjes. Ik denk meteen hier moet ik een foto van maken, want ik weet zeker wat het is, een Citroenkwikstaat!

Op het moment dat ik kijk waar ik ongeveer mijn toestel op moet richten komt er net iemand ter hoogte van Kwikstaarten de duintjes over en vliegt de groep er vandoor, dat is balen! Een aantal van onze groep loopt rustig door naar de haven waar de chauffeur ons weer oppikt. Maar met zijn drieën lopen we toch even naar die vogelaar toe die daar foto’s staat te maken. Het blijkt een Nederlander te zijn die een paar plaatjes schiet van een Bruine Kiekendief die daar achter vliegt. Als ik zeg dat er voor zijn neus net een Citroenkwikstaat zat, zegt die meteen, ja helaas niet gezien, maar een zeldzaamheid. En dat laatste is het zeker. Niet elk jaar worden ze hier gezien. Helaas moeten we doorlopen omdat je de groep die is doorgelopen niet lang kunt laten wachten. Het is de afspraak, de groep gaat altijd voor.

Thuis even nagekeken, maar op 6 Augustus hebben ze in de rietvelden net aan de andere van de haven er eentje geringd en op 15 augustus is er eentje door de tellers genoteerd, of het om hetzelfde exemplaar gaat is niet bekend. Het zou dus goed kunnen dat we dezelfde hebben gezien die daar nog steeds in de buurt zit, of het is een ander exemplaar, maar het was er zeker een, daar ben ik echt van overtuigd.
Linkje naar de foto op facebook: https://www.facebook.com/photo/?fbid=466523092144720&set=a.444065144390515
Weer wat tot rust gekomen bel ik de chauffeur op en worden we langs de weg opgepikt en rijden terug naar ons onderkomen.
Met deze bijzondere waarneming die jammer genoeg niet iedereen heeft kunnen zien, brengen we even een toost uit met een lekker drankje op een zeer geslaagde week.
Het dag totaal voor vandaag komt op 81 soorten en 7 nieuwe. Het totaal van de vier volle vogel dagen komt op 118 soorten! Mooi aantal!

Donderdag 29 september
De laatste ochtend pakken we rustig onze bagage in en vertrekken rond half 9 van de locatie. We nemen afscheid van Tina, een van de beheerders van het Hostel. Onderweg zien we nog 2 Zeearenden, 1 Rode Wouw en een groepje Kraanvogels op de akkers achter de bosjes. Iets na 17 uur bereiken we het station van Groningen waar we afscheid van elkaar nemen en doen we het met de vele mooie herinneringen aan de reis.

Voor de volledige waarnemingenlijst vogelreis Zweden: klik hier.

Wilt u ook wel eens zo’n mooie reis mee beleven, kijk dan bij Agro Natura voor informatie en opgave.
Website: https://agronatura.nl/vogelreis-zweden-falsterbo-vogeltrek/

Lees hier dit reisverslag op de eigen website van Henk de Lange.