Auteur: Henk de Lange (Reisleider) (04-06-2022 t/m 11-06-2022)
Reis: Vogelreis Engeland/Schotland: Farne Islands, Bass Rock en Cheviot Hills; groepsreis, 8 dagen

Alle foto’s zijn van Henk de Lange tenzij anders vermeld!

Zondag 5 juni
Vanaf 9 uur sta ik in Newcastle klaar op de kade om de tweede groep deelnemers op te vangen die gisteren al zijn vertrokken vanuit IJmuiden onder begeleiding van de kok-chauffeur voor deze reis Menno Bouter.

Het duurt vrij lang voordat iedereen door de douane is, en als iedereen aanwezig is bij de bus neem ik de begeleiding over van Menno voor deze 8 daagse reis waarbij we prachtige gebieden aandoen en evenzo prachtige vogels gaan zien.

Tijdens de overtocht hebben deelnemers al de eerste Jan-van-Genten gezien en terwijl ik wacht hoor ik hier de Groenling door het lawaai van een bus heen. Twee deelnemers zijn al in Engeland aanwezig en die sluiten straks bij het eerste stoppunt aan bij de groep met hun eigen auto. In eerste instantie heb ik om 11:30 afgesproken bij Bellingham. Echter dit heb ik tot twee keer toe moeten aanpassen, eerst al omdat we later aan de trip beginnen en onderweg naar Bellingham is de weg afgesloten vanwege een ongeval wat weer een half uur vertraging op loopt.

Bellingham
Uiteindelijk vinden we elkaar rond 13:00 uur bij Bellingham bij de parkeerplaats van het wandelpad naar de waterval. We genieten allereerst van een lunch in het gras naast het riviertje. Menno heeft gezorgd dat we met een volle maag op pad kunnen.

Door het ongeval missen we onze eerste stop, waar de grootste kans is op een IJsvogel, het is helaas niet anders. We wandelen langs het riviertje door een fraai stukje bos omhoog tot aan de waterval. De eerste Winterkoning laat zich al goed horen en in een oude boom zien en horen we al een paartje Grote Bonte Spechten bij hun hol, waaruit het gepiep van jongen klinkt.
Als we verder lopen en de rivier even zichtbaar is ziet een deelnemer vlak naast een oude brugpijler de eerste Waterspreeuw zitten! Niet ver voordat we bij de waterval komen schiet een GBV’tje weg, de vogel blijft terugkomen en al snel zien we dat we hier met een Gekraage Roodstaart van doen hebben, het blijkt een paartje wat continue met voer in de bek rond de rivier vliegt.
Het is een leuke start van de reis met al meteen een paar mooie soorten. Terug bij de auto is ook al een fraaie Grote Gele Kwikstaart te zien in de rivier.

Kielder Water & Forest
We vervolgen onze weg richting Kielder Forest zo’n kleine 20 minuten rijden en kijken eerst even bij de parkeerplaats bij de stuw. Hier zien we al onze eerste Visarend wel wat ver weg maar cirkelend uit zicht verdwijnen. We rijden een paar km verder naar het bezoekerscentrum om een dagkaartje te kopen voor het gebied. Vrijwilligers staan daar ook met een paar telescopen gericht op een Visarend-nest aan de overkant van het meer. Je ziet er een op het nest zitten, maar blijft nog wel ver weg. Binnenin de blokhut hebben ze echter een beeldscherm staan waar de Visarend live te zien is met in ieder geval 1 jong op het net. In de omgeving staan zo’n 6 a 7 nesten waarvan er meerdere al jongen hebben. Enkelen van ons hangen rond bij de toiletten, niet omdat ze nodig moeten, maar daar broeden meerdere Huiszwaluwen onder het dak. Prachtig af en toe zo’n koppie die naar buiten steekt.

We rijden een kwartiertje verder naar de parkeerplaats “Bakethin”, helemaal aan het eind van het meer, waar we een kleine wandeling maken, waarbij we ook langs een oude spoorbrug komen. Op een klein meertje laat een Grauwe Vliegenvanger zich mooi bekijken. Zwartkop en Zanglijster laten zich goed horen hier. Het tweede deel van deze wandeling kan hier niet doorgaan omdat het pad nog is afgesloten door de stormschade.

We kiezen ervoor om de mooie route te volgen naar de cottages en dat is zo’n 100 km rijden waar je tussen de 1,5 a 2 uur over doet afhankelijk van hoe vaak we stoppen als we iets moois zien. Onderweg een aantal weidevogels als Kievit, Scholekster, Wulp en Veldleeuwerik. De route gaat door mooie valleien met kleine riviertjes en fraaie uitzichten.

Begin van de avond komen we aan bij de cottages en pakken we al onze bagage uit. Menno zorgt voor een lekker soepje en een gevarieerd kaasplankje met stokbrood en genieten al even na van de goede start. Voor de deur zingt trouwens al de eerste Geelgors. We maken na het eten de balans op voor deze dag en komen tot 52 soorten. Daarna vertel ik over de dag van morgen, waarna iedereen zijn bed opzoekt.

Maandag 6 juni
De wekker moet op tijd gezet worden, we ontbijten om 6:45 uur om een van de hoogtepunten van deze reis te beleven. We gaan twee boottochtjes maken naar twee eilandjes van de “Farne Islands”

Onderweg naar Seahouses stoppen we nog even bij het wad op een parkeerplaats, het water staat hoog en op een Grote Zaagbek, Bergeenden en Eiders zitten er weinig Strandlopers. Vlak voor Seahouses heb je nog een klein plasje in het binnenland waar we Kuifeenden en Krakeenden zien en zowaar zet ik hier een 1e winter Dwergmeeuw op de foto, op een hekje zit een Rietgors.
We zijn op tijd in Seahouses, waar ik de reservering verzilver en waar we polsbandjes krijgen voor de verschillende boottochtjes nadat ik de verschuldigde “fee” betaald heb aan National Trust om aan land te mogen.

Door wijzigingen van de toelating op de eilanden door National Trust mogen we maar 1 uur per eiland meer rondlopen. De boottochten moet je nu onafhankelijk boeken er is geen dagtrip meer van 6 uur. De beide tochten duren 3 uur en tussentijds kom je terug in de haven van Seahouses, waar we onze lunch nuttigen en waar je naar het toilet kunt. Tocht één begint om half 10 en tocht twee om 14:00 uur.

Staple Island
Iedereen verzameld zich voor het hokje van Billy Shields, sinds jaar en dag de bekendste schipper naar de Farne Eilanden. Het is wat bewolkt maar gelukkig blijft het droog. Het water is nog redelijk rustig en onderweg naar de eilanden zien we al snel de eerste zeevogels op het water dobberen of langszij vliegen.

Langzaam bouwt het spektakel zich op. Vlak voordat we aan land gaan zie je echt honderden zo niet duizenden vogels op de kliffen zitten, in het water of om je heen vliegen, “birds everywhere”!
Bij de eerste stap aan wal al prachtig een Kuifaalscholver(Shag) met jongen, of de schoonheid van de Drieteenmeeuw(Kittiwake), zo mooi wit die kop! Weer tien meter verder de eerste Papegaaiduikers(Puffin) op een paar meter, hoe gaan we ooit het eiland rondkomen😉 zo.
Ze houden zich ook stipt aan het uur wat je hebt. 10 voor 3 wordt dan 10 voor 4 en niet 4 uur! Ze zijn er erg streng op heb ik wel gemerkt. Wij zijn al snel geneigd om er voor het gemak 4 uur van te maken.
Afijn iedereen loopt op eigen tempo rond en geniet met volle teugen en maakt prachtige foto’s. Naast de genoemde drie ook nog de Noordse Stormvogel(Fulmar), Alk(Razorbill) en Zeekoet(Guillemot). Tussen de rotsen waar je loopt hebben de Zilvermeeuwen overal eieren liggen, ze hebben er al steentjes met uitroeptekens bij gelegd zodat je goed oplet de eieren niet te pletten. Zo af en toe zie je toch al een kuiken zitten, verbazingwekkend dat ze toch uitkomen, want zolang er mensen lopen zit de vogel natuurlijk niet op het ei.
De Zilvermeeuw is wat dat betreft niet echt geliefd op de eilanden, het zijn rovers, ze eten de eieren op van de overige vogels of pikken de vis af van met name de Papegaaiduikers. Na een uurtje rondlopen gaan we weer zwaar onder de indruk van het vogelgeweld terug naar de haven van Seahouses, waarbij we onderweg nog even mogen genieten van de vele Grijze Zeehonden die hier zitten. Volgens de schipper zitten er zo’n 6000 op de eilanden in totaal.

Inner Farne
Na bijgekomen te zijn van de ochtend en de lunch genuttigd te hebben gaan we voor de tweede boottocht van vandaag om 14:00 uur, nu naar de “Inner Farne”. De boot vertrekt pas drie kwartier later. Het weer is echter wel wat onstuimiger geworden doordat de wind is aangetrokken. Het bootje gaat dan ook behoorlijk heen en weer. Ik vraag me af of we nog aan land mogen, maar gelukkig is dat wel het geval.

Dit eiland staat vooral bekend om de grote kolonie Noordse Sterns waarvoor je dus voor gewaarschuwd bent een petje of iets anders op je hoofd te doen. Met name het eerste stukje lopen op het eiland word je door sommigen belaagd en kunnen ze met hun scherpe snavel op je hoofd pikken, omdat je te dicht langs hun nesten loopt. Die hebben ze dan ook strak naast het pad liggen.
Ook Eidereenden liggen hier op een meter langs de paden te broeden. Het is een waar spektakel als iedereen van boord gaat en tussen de Sterns door moet, het gekrijs is niet van de lucht. Nadat iedereen erlangs is wordt het weer iets rustiger.
Er liggen een paar hele kleine plasjes en daarnaast zitten een paar Visdieven, die haast niet opvallen tussen de grote aantallen Noordse Sterns.
Ook zit er een mooie kolonie Grote Sterns midden op het eiland. Er lopen al aardig wat jongen tussen! Iedereen geniet er erg van, zo erg dat sommigen de tijd uit het oog verliezen voor de terugtocht 😊.
Wat je hier nog meer ziet is de belaging van de Papegaaiduikers door met name de Kokmeeuwen hier en de Zilvermeeuwen. Als er eentje aankomt met vis springen ze er soms wel met 6 tegelijk bovenop om de Papegaaiduiker van zijn vis afhandig te maken. Het zijn wel bikkels hoor die kleintjes die toch vaak de meeuwen te slim af zijn en als een speer een gat in de grond inschieten. Soms lukt het niet en vliegt de Papegaaiduiker nog een rondje om een nieuwe poging te maken.
Een deelnemer had wel gezien dat er eentje wel tot drie keer toe doorvloog voordat die eindelijk zijn hol in kon met vis de Meeuwen van zich afhoudend. Ook de vele Zeekoeten, Alken, Drieteenmeeuwen en Noordse Stormvogels zijn hier weer prachtig te zien. Op de Kuifaalscholver na zie je nog geen jongen.
Onderweg weer langs de nodige Grijze Zeehonden, waar ook nog een Steenloper in de buurt loopt op de rotsen.
Wederom was iedereen weer helemaal onder de indruk van het hele gebeuren, en voldaan verlaten we het eiland met mooie herinneringen en foto’s waar we later nog eens op terug kunnen kijken.
Later bij het eten nog even nagepraat over de geweldige dag en met het invullen van de lijstjes komen we op een totaal van 49 soorten waarvan 18 nieuw. Later zien we in de schemering zelfs een zeehond in de rivier achter onze huisjes zwemmen, die hadden we hier nu niet echt verwacht, we deden een poging om een Otter of Das te zien 😊

Dinsdag 7 juni
Als we langs de rivier rijden zien we zowaar weer de Zeehond in de rivier zwemmen, die we gisteravond ook al even hadden gezien hier, dus nog steeds niet weg. Apart zo veel km van de zee de rivier op, niet iets wat je hier direct verwacht. Een mannetje Geelgors zingt zijn bekende repertoire een strofe die wat doet denken aan de 5e symfonie van Beethoven “dzi-dzi-dzi-dzi-dzèèèè”

Cheviot Hills

Vandaag gaan we na het ontbijt in de ochtend de bergen in naar Cheviot Hills, waar we een wandeling maken omhoog vanuit het dal 424 meter naar de top om van daaruit langzaam te dalen naar het dal toe zo’n 1,5 km verder van de auto vandaan. Onderweg ernaar toe zien we al enkele Rode Patrijzen van dichtbij.
Als we daar staan te fotograferen zien we ook weer een Waterspreeuw op een steen in de rivier en even later rent er een Hermelijn over het veld. Konijnen zitten er genoeg, sowieso zie je die overal wel in tegenstelling tot Nederland, daar zie ik persoonlijk meer Hazen dan Konijnen. Iemand die daar woont heeft bordjes gemaakt dat je moet opletten om geen Rode Eekhoorns, Egels of Fazanten aan te rijden. Sommige stukjes zijn erg steil dus zo hard kun je daar ook niet.
Vanaf de parkeerplaats lopen we via een bruggetje over de rivier omhoog. Vanaf het bruggetje zien we langs de rivier een Oeverloper met twee jongen zitten. Ook Grote Gele Kwikstaarten laten zich zien en even kwam er weer een Waterspreeuw aanvliegen die naar ons gezien te hebben direct rechtsomkeer maakte.
Iedereen loopt op zijn eigen tempo omhoog, waarna je getrakteerd wordt op een weids uitzicht. Een Boompieper geeft even zijn show en Graspiepers en Roodborsttapuit laten zich zien.
Vanaf de top langzaam teruglopend zien we al snel een paar Schotse Sneeuwhoenders, waarvoor we hier eigenlijk komen. Voor de vogels zijn ook grindbakjes neergelegd voor de nodige kalk. We horen en zien ze een paar keer op hoogte.
Lager naar het dal toe worden we verwelkomt door een paartje Wulpen, die waarschijnlijk jongen hebben gezien het alarmeer gedrag. Ook horen we een kloktikkende Watersnip maar zien hem niet. Wollegras teelt hier welig, je ziet hele witte velden! En de Wilde Hyacint (Blue Bell) staat ook op kleine schaal in bloei. De Kneutjes laten zich horen uit de gele brem die in bloei staat.
Menno is trouwens halverwege terug gelopen naar de auto om die naar de brug te rijden waar wij weer bij de rivier komen. Daar lunchen we even lekker onder het genot van zowel Tjiftjaf en Fitis die telkens bij de rivier komen met insekten in de bek, en de Grote Gele Kwikstaart die ook goed te zien is. De Waterspreeuw vliegt alleen even snel langs deze keer.

Newton By The Sea – Link House
Na een uurtje rijden door o.a. een “ford”, dat is een overgang door de rivier waarbij je door het water moet en over een mooi heideveld waar we o.a. de Rode Patrijs nog weer zien. Onderweg zien we ook nog een Grijze Eekhoorn, tegenwoordig algemeen in Engeland, maar van oorsprong komt die uit het oosten van de Verenigde Staten en Canada. We rijden door tot Newton Link House, daar parkeren we en lopen dan naar “Long Nanny Area” Hier broeden Noordse Sterns en Dwergsterns. Vrijwilligers zijn er 24 uur per dag bij om te zorgen dat de vogels niet verstoord worden door mensen of andere predatoren als Vos b.v.

Terwijl we daarheen lopen zien we een grote rups in het gras, het is de rups van “de Grote Beer” een nachtvlinder. We lopen er door de duinen heen en zien ook Roodborsttapuiten en Kneutjes.
Bij het hokje van de vrijwilligers zitten de Noordse Sterns op een paar meter afstand, terwijl de Dwergsterns verderop op het strand zitten en ze door de telescoop te zien zijn. De man zegt dat we wel het strand op mogen als we maar achter de touwen blijven. Verleden week werd me verteld dat het strand was afgesloten.
Maar goed we kiezen er voor om dan even het strand op te gaan en richting de Dwergsterns te lopen. Langs de duinen alarmeren Bontbekplevieren, en we zien al snel waarom er rennen een paar kleintjes van hun rond, prachtige bolletjes. De Dwergsterns zijn nu beter te zien en op een gegeven moment vliegen ze mooi dichtbij waardoor we dan wat betere foto’s kunnen maken.
Er zitten trouwens nog veel meer Noordse Sterns hier tegen de duinrand aan, vele honderden broeden er wel en een tiental Dwergsterns. Als we terug lopen komt alsnog de twitchbare soort voor Engeland even kort langs vliegen hij was de laatste paar uur al niet meer gezien, het gaat hier om de Amerikaanse Zwarte Stern.
Iedere Engelsman met verrekijker of fotocamera die je tegenkomt vraagt er ook naar of je hem hebt gezien of dat die er nog zit, terwijl ze er snel naar toe lopen.

Low Newton by the Sea
We rijden 3 kilometer de andere kant op en komen bij een klein dorp met een paar huizen en cottages mooi gelegen bij een prachtig strand. Het is hoog water en op het strand is nu enkel een Eidereend te zien en enkele mensen die langs de branding lopen. We lopen een paar honderd meter langs het strand en daar gaan we naar achteren de duinen in want daarachter liggen een paar leuke plasjes. In het eerste plasje zitten een stuk of tien Kluten te broeden.

De koeien lopen het water in en daar op droge landstrookjes zitten de Kluten, ze doen er alles aan om de koeien te weerhouden over het eilandje te lopen met gevaar voor vertrapping van de eieren, en het lukt ze, de koeien lopen er rustig langs terwijl de Kluten in alle staten zijn. Een groepje Bonte Strandlopers en enkele Bontbekplevieren bevinden zich rechts in de plas. Aan de overkant loopt een Wulp en zit een Scholekster te poetsen. Het prikkeldraad is goed voor de Rietgors en een Roodborsttapuit, beide mannetjes.
We lopen iets door aan de achterkant van de duinen en komen bij het tweede plasje, hier staat een mooie kijkhut waar al mooi een Kleine Karekiet en een Rietzanger zijn te horen en zien. Op de plas zitten de nodige Slobeenden en voor de hut zit een groepje Grauwe Ganzen met jongen. Een Blauwe Reiger zit langs de kant te vissen.
Het is prachtig weer geworden, de zon schijnt en we eindigen in een volgende hut namelijk bij de Pub “The Ship Inn” en nemen allemaal een lekkere pint of iets anders, lekker in de zon zittend. Daarna lopen we langs het strand en daar zitten nu wel weer een groepje Strandlopers bestaande uit Drieteenstrandlopers merendeel in zomerkleed. We eindigen vandaag op 67 soorten waarvan 20 nieuw.

Woensdag 8 juni

Lindesfarne National Nature Reserve
Vandaag kunnen we uitslapen, we beginnen met een ontbijt om 8:30 en gaan daarna wandelen vanaf de Cottages naar de hangbrug die ze al een paar jaar aan het renoveren zijn. Hij had al klaar moeten zijn, maar het kan nog wel twee jaar duren zo te lezen. Echter voor vandaag is de hele dag regen voorspeld en als we aan de wandeling willen beginnen regent het toch echt serieus en we besluiten om de wandeling dan toch maar over te slaan en dan over een uur richting “Lindesfarne National Nature Reserve” te rijden naar een vogelkijkhut.

De reden dat we later zijn ligt in het feit dat we de oversteek willen maken naar Holy Island en je daar alleen tussen bepaalde tijden over kunt ivm hoog water door getij. Vandaag is dat tussen 11:50 en 20:45. Bij de hut aangekomen is het inmiddels ook zo goed als droog geworden. We horen de eerste Grasmus zingen in de boom en een nat vrouwtje Rietgors wordt vereeuwigd op de foto. Voor de hut op het slik zijn enkele Steltlopers te zien: Bontbekplevier en verder weg Zilverplevieren. Een Kleine Zilverreiger vliegt ook voorbij.

Holy Island
We rijden vervolgens naar de overgang van Holy Island, welke inmiddels al droog is gevallen en waarbij het water zich gestaag terug trekt van de platen. Een paar Rosse Grutto’s zijn goed te zien, evenals de Bontbekplevieren, Scholeksters en Eidereenden. Twee Kleine Zilverreigers stappen parmantig rond op het slik met hun gele tenen.

Vanaf de parkeerplaats op Holly Island spreken we af dat we drie uur de tijd hebben om rond te lopen over een route van ca. 5 km of als iemand liever naar het kasteel wil kan dat natuurlijk ook. In het haventje zwemt nog een Grote Zaagbek vrouw en een Ree laat zich mooi bekijken is het grasland richting kasteel. Een paar Segrijnslakken kruipen in het gras door de regen van eerder op de dag actiever geworden. Vlak voor het kasteel zit erg fraai een Torenvalk zich ook wat op te drogen. Achter het kasteel kun je je eigen steenmannetje bouwen, weet niet of het een betekenis heeft? Of dat het geluk brengt of zoiets? Ver weg zie je ook nog veel Grijze Zeehonden liggen op landtongen.
Als we na het kasteel langs de zeekant lopen zien we daar nog zeker 6 Grote Zaagbek vrouwtjes in de zeeplasjes. Langs het wandelpad hoor en zie je telkens Veldleeuweriken en Graspiepers. Iets over de helft van de route kom je nog bij een kijkhut uit, hier horen we de Kleine Karekiet en op het water zitten Waterhoen met jongen, Knobbelzwaan, Dodaars en een paar witte Soepeenden.
Het begint weer dicht te trekken nadat het de hele wandeling helder en droog is geweest, een paar kunstganzen en velduil laten zich gewillig fotograferen evenals een Ree die iets verderop loopt. We moeten nog doorlopen en halen de tijd niet eens met de laatste groep, gelukkig kan ik ze telefonisch benaderen en zeggen dat we er al bijna zijn. De laatste 500 meter begint het langzaam te druppelen en als we in de auto wegrijden te regenen. Dat was geluk hebben dat we het de hele wandeling verder droog hebben gehouden. Later hoor ik dat het aan de vaste wal de hele dag geregend heeft. We brengen de deelnemers naar de cottages toe en Menno en ik gaan daarna boodschappen doen.

Na het eten maken we de dagbalans op en komen in totaal op 62 soorten waarvan 8 nieuwe. Een paar deelnemers lopen nog even naar de rivier toe om te kijken of ze de Das mogelijk te zien krijgen.

Donderdag 9 juni

Scottish Borders
Na een betrekkelijk rustig dagje van gisteren moeten we er vandaag weer vroeger bij zijn, om 7 uur aan het ontbijt, zodat we om acht uur wegrijden via de Scottish Borders naar Bass Rock. De laatste is ook een van de hoofdbestemmingen van deze reis waar erg naar uitgekeken wordt. Een grote rots in de zee waar zo’n 140.000 Jan-van-Genten verblijven nadat de eersten zich in januari al weer melden na de winter op zee rondgezworven te hebben.

De weg door de borders is prachtig, uitgestrekte heidevelden op hoogte. Al in het begin zien we meteen heel mooi een Velduil, hij blijft rustig rondvliegen als we uitstappen. En op hetzelfde moment zitten er achter ons Wulpen met jongen en vliegen er een paar hemelgeiten rond (Watersnippen), eerst klok tikkend en daarna mekkerend. We hebben 1 uur speling om af en toe te stoppen, als we maar rond 10:30 in North Berwick zijn om de reserveringen op te halen voor de boottrip naar Bass Rock.
Weer iets verder zitten er een paartje Schotse Sneeuwhoenders met jongen, prachtig om te zien maar ze zijn te snel weg en in het hoge gras nog nauwelijks te zien. Halverwege zien we onze eerste Tapuit en als we daarvoor uitstappen zien we verderop 6 pullen van de Schotse Sneeuwhoen op de weg lopen onder toezicht van de moeder. Ook zien we nog een Velduil voor ons uitvliegen maar die verdwijnt dan een dalletje in waar we geen zicht op hebben.
Menno de chauffeur is streng en we mogen niet meer stoppen omdat ons uur al op is, dat moet ook wel anders halen we de boot niet. Af en toe zie je nog wel weer Sneeuwhoenders ,Kieviten of een Wulp. In plaats van 1 uur kijktijd zou er makkelijk een uur bij kunnen, maar het hangt er ook vanaf hoe laat je de boot naar Bass Rock kunt nemen, maar erg de moeite waard in ieder geval, Zonder uitzondering vond iedereen het een prachtige route!
Om 11 uur stappen we met hoge verwachtingen op de boot richting Bass Rock. We varen eerst langs een ander eilandje waar allemaal andere Zeevogels op zitten, zoals o.a. de Zeekoet, Alk, Drieteenmeeuw, Aalscholver, Kuifaalscholver, Noordse Stormvogel, Zilvermeeuw en Papegaaiduiker. Allemaal weer prachtig te bekijken en het is er ook weer goed weer bij, weinig wind licht bewolkt, zodat je meer kleur hebt voor de foto’s.
Wat wel een akelig gezicht is, je ziet hier en daar een dode Jan-van-Gent liggen of eentje die er beroerd bij zit en ook die kant op gaat. Bij navraag aan het bootpersoneel wordt er verteld dat ze monsters hebben genomen om te kijken of het daadwerkelijk om de vogelgriep gaat. Je moet er toch niet aan denken dat zoiets op Bass Rock gaat toeslaan in zo’n grote kolonie. Op het moment van schrijven komen er in Nederland ook berichten naar buiten van Kolonies Grote Sterns die op Texel(7000), Griend en in de Zeeuwse delta getroffen zijn, vele duizenden vogels zijn dood en het hele broedseizoen is verloren.
Hoe dichter we bij Bass Rock komen hoe meer Jan-van-Genten zich melden, totdat we er vlak bij zijn en daar zit de rots en de lucht vol van de Jan-van-Genten, echt overweldigend is dat. De man die verteld had van tevoren in de haven al wat tips gegeven waar je het beste kon zitten in de boot en waar je op moest letten welke momenten mooi zijn voor de foto zoals het recht omhoog kijken van een vogel, of twee die elkaars snavel kruisen. Beide momenten zie je niet echt veel of soms net iets te ver weg. Hij vaart om de rots heen en draait af en toe de boot zodat beide kanten vlak bij de rots varen. Het tochtje is met iets meer dan een uur net te kort vinden de meesten. Maar het laat bij de meesten een grote indruk achter.
Na de boottocht nemen we nog even een lekkere kop koffie of anders met een stuk taart in het restaurant van het mooie bezoekerscentrum. Daarna gaan we op weg naar ons tweede doel van vandaag en dat is St Abb’s Head.

St Abb’s Head
Bij dit Natuurreservaat wat wordt beheerd door National Trust for Scotland nuttigen we eerst onze eigen meegebrachte lunch op de daar aanwezige bankjes. Ook de Rouwkwikstaart die we iedere dag wel hebben gezien zit hier telkens op de bankjes.

Hier doen we een wandeling langs de steile kliffen waarop ook weer de genoemde soorten Zeevogels broeden, zo’n 60.000 zoals Zeekoet, Alk, Drieteenmeeuw, Noordse Stormvogel en Kuifaalscholver en in mindere mate Papegaaiduikers. Langs de rotskust zitten naast de Graspiepers ook Oeverpiepers en ook de Slechtvalk zit hier, die zich helaas vandaag niet heeft laten zien. Bij de vuurtoren zitten nog een aantal Jan-van-Genten tussen de Zeekoeten op de rots.
Het is een wandeling van zo’n 5 km, waarbij we de terugweg langs een binnenmeertje lopen. Hier zien we ook weer Dodaars zwemmen naast de Meerkoeten, Waterhoentjes, Knobbelzwanen met jongen en Kuifeenden. Tussen de weilanden door lopend nog Roodborsttapuit en een mooi zingende Geelgors op een paal. Op het eind van de route loop je ook nog langs een Roeken kolonie. Bij de boerderij vliegen de Oever-,Huis- en Boerenzwaluw rond.
Om 18:00 uur heb ik gereserveerd in de pub The Brewers Arms om daar gezellig uit eten te gaan. Na dit geslaagde etentje rijden we naar de cottages toe en doen nog even snel de lijst voor de liefhebbers. Het dag totaal komt op 57 met 3 nieuwe soorten.

Daarna gaan we een stukje verderop langs de rivier lopen, we rijden er heen anders is het net te ver vanuit de cottage. We lopen tot de hangbrug en zien op het laatst nog een mooie Vos lopen aan de overkant. Op de rivier nog een paar Grote Zaagbekken(vrouw). We hadden gehoopt op een Otter of Das. Volgens de man die daar bij de brug woont zijn deze beide soorten een plaag en hij ziet ze dan ook liever gaan dan komen. Hij zegt soms wel 6 keer een Otter te zien op een dag en dan soms drie weken niets, ook overdag, Je moet ook wel een beetje geluk hebben of met zonsopkomst heb je wellicht nog meer kans, maar dat is wel erg vroeg 😊

Vrijdag 10 juni
Vandaag is de dag van vertrek naar Nederland. Van de twee deelnemers die al in Engeland waren nemen we afscheid, zij plakken er nog een vakantieweekje aan vast. De boot gaat om 17:00 uur varen, maar we zorgen ervoor dat we op tijd zijn, je weet nooit hoe druk het op de weg is of als je ergens in een file beland. Om deze reden dan ook een korter programma, we maken een wandeling van zo’n 3 km bij Hethpool, eerst een beetje omhoog om vervolgens langs de andere kant af te dalen tot we weer bij de auto zijn.

Onderweg zien we een groepje van vier Grote Lijsters, Torenvalk, Buizerd en in het laatste stukje bos waar we langs lopen hoor ik een paar keer de trillertjes van de Kleine Barmsijs. Een schapenboer drijft zijn schapen bij elkaar. Vanaf hier rijden we horizontaal zo naar Seahouses waar we dan even naar het toilet kunnen en onze lunchpakketjes kunnen nuttigen met uitzicht op zee. Zelf koop ik nog even een paar biertjes met de zeevogels erop bij de National Trust Shop.

Rustig rijden we via de kustweg nog zo’n 80 km tot aan de DFDS Terminal in Newcastle. Onderweg stoppen we nog een keertje langs de rivier Coquet vlak voor Amble daar duiken een paar Grote Sterns voor onze neus prachtig in het water. Ruim op tijd komen we aan en laten het busje achter welke Rikus zaterdag weer gebruikt voor zijn wandelreis van die week.

Op de boot brengen we onze bagage naar onze hutten toe waarna we ons snel naar het restaurant spoeden om een tafel te reserveren, anders kom je in de laatste shift van 20:30 en dat is dan toch wel vrij laat. Na het lopend buffet vullen we in de koffieruimte voor de laatste keer de lijst in en komen ondanks het korte programma nog op 46 stuks met twee nieuwe soorten.

We zijn er allemaal over eens dat het een fantastische reis geweest is met een goede en gezellige groep, zelf de Engelse deelnemer die niet alles meekreeg doordat ze het Nederlands niet machtig is heeft er erg van genoten zei ze tegen mij. We kunnen er met een goed gevoel op terug kijken en gelukkig hebben we de foto’s nog 😊

Het totaal aantal soorten van de hele reis komt op niet minder dan 103 soorten, dat is een mooi aantal voor deze reis!

Voor de volledige waarnemingenlijst vogelreis Engeland/Schotland: klik hier.

Wilt u ook wel eens zo’n mooie reis mee beleven, kijk dan bij Agro Natura voor informatie en opgave.
Website: https://agronatura.nl/vogelreis-engeland-northumberland-moores-dales-and-coast-farne-islands-bass-rock/

Lees hier dit reisverslag op de eigen website van Henk de Lange.